De parabel van de hooligans en de wijze gouden steen

Er was eens een strandfeest in de hoek van Vlakland waar, zonder dat de twee of drie aangestelde strandwachters dat vermoedden, voetbalhooligans in grote getale op af kwamen die amok wilden maken. De strandwachters hadden een snor omdat ze natuurlijk ook nog veldwachter waren. Het was voor de hooligans daarom een koud kunstje de strandwachters te herkennen en ze op te drijven. De hooligans hadden wapens die zij ter plaatse in elkaar zetten: flessen gevuld met zand, volop aanwezig immers. Bij een hit zou het effect spectaculair zijn: brekende flessen en krakende schedels van de strandwachters. Genieten. Zo stonden de strandwachters onder een aanhoudende flessenregen en waren in levensgevaar. Zij trokken hun pistolen en vuurden waarschuwingsschoten af. Toen dat niet hielp, richtten zij op de benen van hun belagers. Een van die belagers, waarschijnlijk net bezig een fles met zand te vullen werd door een kogel geraakt in het hoofd en stierf. Toen kwamen er strandwachters te paard die de hooligans uit elkaar wisten te drijven.

Het rapport van de wijze rechter leek een geschiedenisroman. In de roman wordt eerst het aantal slachtoffers aan beide zijden geteld. Dat leidde tot de formule 1/0, die zoals iedere wijze weet, als resultaat oneindig oplevert. Oneindig meer slachtoffers aan de kant van de hooligans dan aan de kant van de strandwachters. Bovendien was het slachtoffer waarschijnlijk een onschuldige feestganger die door blind toeval in de voorste gelederen was terecht gekomen. Het leek er dus op dat de strandwachters excessief geweld hadden gebruikt bij hun aanval op de hooligans. In de woorden van de WGS: “dit wekt ernstige zorgen over de manier waarop de strandwachters hun operaties op het strand hebben uitgevoerd.” Het feit dat de strandwachters schoten op mensen waarvan het niet zeker was dat het hooligans waren, betekende dat de strandwachters niet een gebalanceerde afweging gemaakt hadden tussen het geweldsvoordeel (namelijk het afwenden van de aanval door de hooligans) en de kans op leed voor onschuldige slachtoffers. Het zou best kunnen, zo vervolgde de WGS dat de hooligans zichzelf tussen onschuldige feestgangers hadden gemengd, maar er was geen enkel bewijs dat zij daarmee het leven van die feestgangers in gevaar hadden gebracht. Ook waren de waarschuwingsschoten van de strandwachters voor meerdere uitleg vatbaar. Dat de strandwachters in de lucht schoten kon moeilijk uitgelegd worden als een signaal dat het in de lucht veilig was voor onschuldige feestgangers. Het lijkt bovendien wel zeker dat deelnemers aan het strandfeest binnenkort psychische problemen zullen krijgen door het gebruik van geweld door de strandwachters. 

De WGS was wel zo wijs om van de IBF het recht te krijgen dat niet alleen het gedrag van de strandwachters, maar ook dat van de hooligans werd onderzocht, hoewel dat oorspronkelijk niet de bedoeling was. Inderdaad, in de uitgebreide tekst van het rapport dat 575 bladzijden telt komt op bladzijde 449 ook het effect op de strandwachters aan de orde. De aanval met mogelijk dodelijke wapens door de hooligans kan ook de strandwachters getraumatiseerd hebben.

Of het kwam omdat de veroordeling van de hooligans zo laat aan bod kwam of dat de IBF aan dat deel van het rapport geen boodschap had, dat weten wij niet. Maar niemand had het over het gedrag van de hooligans, maar iedereen over het excessieve geweld dat de strandwachters zouden hebben gebruikt. Binnenkort komt het rapport in de algemene vergadering van de IBF aan de orde. Wij vermoeden dat de autoriteiten van het Vlakland veroordeeld worden voor de schendingen van alle mogelijke recht dat er bestaat. De hooligans gaan vrijuit. Zoals gewoonlijk zal het Vlakland zich er weinig van aantrekken. De autoriteiten zijn het gewend dat de IBF excessief veel veroordelingen uitspreken over hun Vlakland.