De publieke onzin van Radio 1

Zojuist luisterde ik naar het onvolprezen radio programma Onvoltooid Verleden Tijd, op Radio 1. Voordat het hele programma werd omgegooid voor en door de dood van Mulisch, bleek weer eens hoe onzinnig de formule van de programmacoördinator is (want dat is degene die de publieke radio runt, niet de omroepen).

Ik kan slecht tegen de herdenkingsverhalen die nu de hele programmering op alle zenders zullen overnemen, dus ik weet niet of de sportverslagen ook de herdenking van de grote schrijver zullen hebben onderbroken. Het zou me niet verbazen.

Radio 1 is een gruwel, een monster, een manusje van alles dat voor niemand doet wat het moet doen. Kort samengevat, een perfecte weergave van onze publieke omroep.

Nu ik eraan denk, mijn respect voor Gerard Spong, de advocaat. Hij was maandag in het amusementsprogramma P&W (een soort Radio 1 voor televisie) de enige die niet wist dat Feijenoord met 10-0 had verloren. Hij ontmoette ongeloof. Hoe kan iemand het grootste en belangrijkste nieuws van het weekend gemist hebben?

Gelukkig is het land dat zich dagen lang in dat nieuws kan wentelen. En mooi dat Sprong de blijkbaar kleine minderheid kon vertegenwoordigen die denkt dat dit helemaal geen belangrijk nieuws is, een sportuitslag zoals er vele zijn.