De SGP en de vrouwen

‘Aan de vrouwen vertrouwen wij de opvoeding toe onzer kinderen, het bestuur van het huis, het bewaren van onze eer … en zullen wij haar dan toevoegen aan de poort van het gemeentehuis: “Gij kunt hier noch met eene gedachte, noch met eene stem binnentreden; gij zijt niet verstandig, niet beschaafd, niet voorzienig genoeg daarvoor?’

Deze vraag stelde Jacob Moleschott, in 1888, dertig jaar vóór de oprichting van de SGP. Socialisten hebben gestreden voor het recht van vrouwen om te kiezen en om gekozen te worden. Na de invoering van het algemeen kiesrecht voor vrouwen in 1919 werd dat standpunt door iedere partij omarmd, behalve door de SGP. In het beginselprogramma van de partij staat dat dit in strijd is ‘met de roeping van de vrouw’ en met de ‘haar door God gegeven plaats’. Vandaag debatteren we in de Tweede Kamer over het vrouwenstandpunt van de SGP en ik zal vragen waarom de partij dit standpunt heeft.

De Hoge Raad heeft geoordeeld dat de SGP geen onderscheid mag maken tussen mannen en vrouwen als het gaat om het bekleden van politieke functies. Er is in Nederland vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vereniging. Maar die vrijheden mogen niet leiden tot discriminatie en dat is volgens de Hoge Raad hier het geval. De SGP heeft tegen deze beslissing bezwaar aangetekend en de kwestie voorgelegd aan het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Minister Donner heeft besloten geen maatregelen tegen de SGP te nemen voordat het Europees Hof uitspraak heeft gedaan.

Dat kan ik goed begrijpen. Het is nogal wat als de overheid ingrijpt in de interne democratie van een partij. Dat moeten we alleen doen als het echt nodig is. De minister heeft zich ervan verzekerd dat de SGP geen formele belemmeringen hanteert voor vrouwen. De SGP vraagt haar vertegenwoordigers – zowel mannen als vrouwen – wel om het beginselprogramma te onderschrijven. In de praktijk zal de SGP bij verkiezingen dus nooit vrouwen op de kandidatenlijst zetten. Dat is een slechte zaak en daarvoor moeten we de partij ter verantwoording roepen. Maar we moeten geen maatregelen nemen voordat alle rechters hebben gesproken.