De vlag in de zaal

Tot mijn verbazing stemt alleen de Partij voor de Dieren tegen het voorstel om een Nederlandse vlag in de vergaderzaal van de Tweede Kamer neer te zetten. Ik begrijp het wel, en toch snap ik het niet.

Ik begrijp dat het moeilijk is om als Nederlands parlementariër nee te zeggen tegen een eveneens Nederlandse vlag in het hart van de Nederlandse democratie. En laten we wel wezen, er is natuurlijk ook niks mis met onze vlag, die dit jaar ook nog eens tachtig jaar officiële status viert. Het is de vlag, het symbool van de staat en al het goede en slechte wat daarmee samenhangt. Dat is nu eenmaal zo, en elk land heeft er eentje.

Toch snap ik niet waarom er vrijwel Kamerbreed ja wordt gezegd tegen een voorstel van een marginale extremistenclub als de SGP, een partij die bovendien artikel één van de Grondwet – toch een belangrijker stuk nationaal erfgoed dan de vlag – al jaren moedwillig met voeten treedt. Ik had minstens in ruil voor mijn stem van de SGP geëist dat ze haar on-Nederlandse, discriminatoire politiek ten opzichte van vrouwen zouden laten varen, voordat ik ze goede sier liet maken met de nationale driekleur.

En ik snap niet dat het moeilijk is om nee te zeggen tegen een voorstel om zinloze nationale symboliek toe te voegen aan een vergaderzaal. Vooral niet nu we geen dag op social media kunnen vertoeven zonder eraan herinnerd te worden dat die nationale symboliek vrijwel alleen wordt gewaardeerd en uitgedragen door de meest ranzige, racistische pagina’s en accounts. En vooral niet onmiddellijk nadat diverse politieke partijen weer hebben getracht om munt te slaan uit het niet-bestaande probleem van de dubbele paspoorten.

Waarom, Klaver? Waarom, Roemer? Waarom zo gemakkelijk toegeven aan goedkoop driestuiverssentiment, aan gereformeerd gedweep met vaderlandsliefde, aan het pontificaal tentoonstellen van wat op dit moment vooral een symbool is van verdeeldheid, van wij-en-zij, van de “echte Nederlanders” tegenover hullie, de anderen?

Het is nu in ieder geval wel duidelijk welke van de progressieve partijen in de Kamer geleid wordt door een kerel.