De weg uit de Egyptische hel

Het is niet verbazingwekkend hoe het in Egypte tot een bloedbad is gekomen. Een oorlog tussen het leger en de Moslimbroeders enerzijds en een oorlog tussen de groeperingen zoals de voor- en tegenstanders van Morsi onderling anderzijds, ligt op de loer.

Onderlinge frustraties worden op elkaar afgereageerd. Velen die profijt hebben bij onrust in het land, zullen misbruik maken van de huidige situatie om tegenstanders uit te schakelen, bijvoorbeeld door zich af te reageren op kerken of moskeeën als het om religieuze verschillen gaat. Of tussen rijk en arm wat tot nu toe incidenteel gebeurd is in rijke wijken van Cairo en Alexandria.   

Iedereen kan zien hoe hardhandig het Egyptische leger optreedt tegen de demonstranten. Om de huidige gang van zaken te kunnen begrijpen, moeten wij naar de veranderingen kijken in de manier van omgaan met gezag. Voor en na de val van Mubarak. 

Voorheen hadden het leger en de politie de volle macht en was de gewone Egyptenaar machteloos tegenover de gezaghebbers. Na de val van Mubarak is dat veranderd.  De gewone Egyptenaar verzet zich nu in alle opzichten tegen het gezag. Daarom probeert het leger met geweld  het gezag terug te eisen. Hiervoor krijgt het leger de volledige steun van Saoedi-Arabië en de Verenigde Emiraten die de deelname van de Moslimbroeders in de regering als bedreiging voor hun eigen veiligheid beschouwen. Aan de andere kant krijgen de Moslimbroeders de steun van Qatar, een land dat samenwerkt met islamitische partijen in de regio om de islamitische staatsvorm te bevorderen. 

De strijd die nu gaande is tussen de demonstranten van de Moslimbroeders en de mensen die niets in de staatsgreep waarbij Morsi werd afgezet zien aan de ene kant en het leger aan de andere kant, zal niet zomaar eindigen. Niet zonder een gezamenlijke wens  van alle betrokken.  

Hoe meer geweld het leger gebruikt en hiervoor sommige religieuze hoofden van El Azhar en de Koptische kerk misbruiken door ze als regeringspartner laten maken, hoe moeilijker de weg naar de oplossing wordt. Want de oplossing is er en ligt zelfs voor de hand. Namelijk dat er een brede regering voor 5 jaar wordt gevormd, zodat aan een verbetering van de barre omstandigheden in het land wordt gewerkt en om rust in het politieke arena te creëren. Die regering zou moeten bestaan uit alle politieke partijen en bevolkingsorganisaties zoals maatschappelijke organisaties, en  kerk- en moskeevertegenwoordigers.

In die 5 jaar wordt gewerkt aan een Grondwet die brede steun van de bevolking krijgt en aan het voorbereiden van landelijke verkiezingen. De 5 jaar zullen hard nodig zijn om samen een oplossing te vinden voor  alle interne strijd  en verschillen tussen de groeperingen onderling. 

Ook zal die tijd nodig zijn om orde in het land te handhaven. Deze brede regering moet ook zorgen dat het leger en de politie meer afstand nemen van het politieke proces en zich meer gaan focussen op hun rol als onpartijdige instanties die het land en de burgers dienen te beschermen. Tenslotte moet deze brede regering zorgen dat alle betrokkenen die een rol hebben gespeeld in de geweldsuitbraak worden berecht.  

Deze oplossing kan volgens mij alleen gerealiseerd worden als er internationale druk wordt uitgeoefend. Niet zozeer van de EU of VN maar juist van de landen in het Midden-Oosten. Dan pas zullen alle betrokken de noodzaak zien van deze oplossing. Zo niet, dan zullen de huidige conflicten uitmonden in een burgeroorlog.