De wereld is een afvalberg geworden

De ene afvalput is gedempt nadat het kalf is verdronken, de andere staat in brand. China is al decennia de dumpplaats van afval. Meer dan de helft van de wereldwijde ‘afvalproductie’, buiten China zelf, werd tot voor kort in dat land verwerkt. Gerecycled of verbrand. Maar de Chinezen die op een goede dag in Beijing het einde van de straat niet meer konden zien vanwege de ernstige smog, hebben er genoeg van. Het ongesorteerde afval dat met scheepsladingen tegelijk werd aangevoerd is niet langer welkom. Nieuwe wetten bepalen welk afval wel en niet mag wiorden geimporteerd. Hoogwaardige afval, de soort waar ze wat mee kunnen, is nog welkom maar de rest mogen we houden.

Of de branden in Polen een rechtsreeks gevolg zijn van het importverbod is moeilijk te bewijzen. Maar het feit dat er afgelopen jaar 700 miljoen kilo ongesorteerd afval is opgestapeld op honderden stortplaatsen, spreekt boekdelen. De Poolse recycle-industrie heeft nauwelijks capaciteit om zo’n hoeveelheid te verwerken. Dus de fik erin. Afgelopen weekend stonden er op talloze plaatsen enorme afvalbergen in de hens, de afgelopen jaren zijn er al meer dan 65 van die stortplaatsen in rook opgegaan. Een ecologische ramp voor een land dat bekend staat om zijn uitgestrekte ongerepte natuur.

We leven al meer dan tweehonderd jaar in een wereld die alles verbrandt of onder de grond stopt. Olie, gas, kool, kernafval maar ook alle andere grondstoffen die we gebruiken. We weten ook dat er langzaam maar zeker een schaarste begint te ontstaan. Dat we naar een circulaire economie moeten die ervoor zorgt dat alles wat we gebruiken opnieuw kan worden ingezet in de productie. Het moet alleen allemaal veel sneller, de tijd dringt.

Volgens het Nederlandse Kennisinstituut Duurzaam Verpakken is het probleem op te lossen. Ten eerste moeten we zorgen dat we meteen al met hoogwaardigere plastics en grondstoffen beginnen voor de productie van onze consumptiegoederen. Dan heb je voor het recyclen een beter uitgangspunt. Ten tweede moeten we investeren in grotere en betere recycling-fabrieken. Want als er mooie nieuwe grondstoffen worden gemaakt zal de vraag ernaar vanzelf stijgen.

Uiteindelijk zullen we in een wereld leven waarin we de grondstoffen voor onze consumptieartikelen eindeloos herbruiken. Want als we straks met 10 miljard mensen leven op een planeet die helemaal is kaalgeplukt, is dat een logische en mooie oplossing.