Is de wet op de tickethandel ingehaald door de toekomst?

Vandaag praat de Eerste Kamer eindelijk weer over de ticketwet, die vijf jaar geleden in de Tweede Kamer behandeld werd. Ticketverkoper Ticketservice stond indertijd achter de wet, maar inmiddels niet meer.

In 2008 is het eerste voorstel erover geïnitieerd. De nieuwe wet wil regels voor de doorverkoop van tickets, zo mag er maar maximaal 20 procent boven de officiële verkoopprijs worden gevraagd. Een andere bepaling is dat via een geschillencommissie gedupeerden zelf hun teveel betaalde bedrag kunnen terugvorderen van de organisatie waar ze een te duur ticket bij gekocht hebben. Het in de Tweede Kamer goedgekeurde voorstel van de wet komt echter uit 2010 en sindsdien is de ticketmarkt behoorlijk veranderd: hoe relevant is deze wet nog?

Ruim zeven jaar na het eerste voorstel tot de wet is van de collectieve medewerking van officiële verkooporganisaties zoals Ticketservice in ieder geval geen sprake meer. Waar Ticketservice zich eerst hard maakte tegen het doorverkopen van tickets en medewerking verleende aan het initiatief voor de wet, legt zij zich hier nu bij neer. Een argument hiervoor is marktwerking: mensen mogen zelf bepalen wat zij ergens voor betalen. Maar ook het besef dat dergelijke handel toch niet tegen te houden is met een wet: buitenlandse tickethandelaars kunnen zich namelijk ook hier op de markt gaan bewegen. Opvallend is dat Ticketservice tegenwoordig onder hetzelfde moederbedrijf valt als Seatwave, een tickethandelaar die op de zwarte lijst staat omdat daar tickets tegen enorme bedragen over de toonbank gaan. Er zijn geen concrete aanwijzingen dat er tickets worden doorgesluisd van Ticketservice naar Seatwave, maar het is op zijn minst dubieus.

Vanuit de markt komen ook initiatieven om de dure doorverkoop van tickets tegen te gaan, die deze wet wellicht overbodig maken. Zo werd aan bewustwording gewerkt via de ‘Weet Waar Je Koopt’ actie in 2013 en er komen alternatieven manieren van kaartverkoop. De Amsterdamse Melkweg deed een try-out met tickets die op naam werden verkocht, en dit bleek vruchten af te werpen: via Seatwave zijn voor het betreffende concert geen kaarten tegen woekerprijzen doorverkocht. Ook initiatieven met crowdfunding lijken aan te slaan: kaartverkoop voor een artiest op voorhand, en pas als er genoeg kaarten zijn verkocht een organisatie in de hand nemen die de artiest ook werkelijk boekt.

Het is nog niet bekend wanneer de Eerste Kamer over deze wet gaat stemmen.