De wezelachtige collaboratie van VVD en CDA

Vertegenwoordigers van het CDA en de VVD in de provincie Noord-Holland hebben de Willem Arondéuslezing van Thomas von der Dunk onmogelijk gemaakt, omdat zij na lezing vooraf – vonden dat deze te partijpolitiek zou zijn, lees: te veel tegen de PVV gericht. Wonderlijk natuurlijk, daar de provincie de man zelf had uitgenodigd op te treden in het provinciehuis in Haarlem, en de lezing die de naam van een verzetsheld draagt alles te maken heeft met 4 en 5 mei.

Natuurlijk staat het vrij met Von der Dunk van mening te verschillen, maar had dan die lezing door laten gaan en was met hem na afloop in discussie getreden. Maar nee, beide heren politici besloten na overleg met PVV-Kamerlid en Statenlid Hero Brinkman de toespraak in zijn geheel te annuleren.

Deze affaire heeft, naast het opgelegde verbod, iets hoogst onaangenaams. Dat de PVV abjecte standpunten heeft, weten we inmiddels wel. Welbeschouwd zijn de VVD en het CDA bereid om weerzinwekkend wezelachtig te collaboreren met deze partij. Daarmee raken zij de essentialia van de rechtsstaat; ze zijn erger dan de PVV zelf omdat ze beter zouden moeten weten en ooit beter hebben geweten. Deze collaboratie maakt de standpunten van de partij van Wilders salonfähig en tast de essentie van VVD en CDA aan.

Zo kom ik natuurlijk op de dieptreurige Gerd Leers, de man die enkele jaren geleden nog een verdienstelijk pamflet tegen de PVV van Geert Wilders heeft geschreven, maar die nu in het AD meldt dat diezelfde Wilders een aangename persoon is met wie het prettig werken is. Alsof dat iets zegt over diens standpunten die blijven immers even schadelijk en geschift. Is Leers vergeten dat er tal van historische figuren zijn geweest die hoogst charmant in de omgang waren, maar desondanks niets dan ellende hebben veroorzaakt?

En zo zie je een christelijke en een liberale partij collaboreren met een partij die even onchristelijk als onliberaal is. Premier Rutte schreef ooit een pamflet dat hij met zijn VVD niet wilde vissen in de troebele vijver van rechtse kiezers, maar dat hij zijn liberale partij liever in het midden zag, onbevreesd voor het beschimmelde conservatisme van zijn provinciale achterban. Bij hem zie je nu hetzelfde als bij die droevige Leers: uit machtsbelust opportunisme en angst voor de PVV is men graag bereid de eigen principes te verraden. Zouden ze ooit des nachts wakker worden en zich realiseren dat ze alles wat ze ooit waardevol vonden, en wat inderdaad waardevol is, hebben verloochend?

* Inmiddels gaat de lezing van Thomas von der Dunk een dag later, op woensdagavond 27 april, wel door, niet in maar voor het provinciehuis. De alternatieve toespraak is georganiseerd door het Platform Stop Racisme en Uitbuiting.

Dit artikel is eerder verschenen in het webmagazine Maarten!