Depressieve muizen: Who cares?

Ik zeg het maar even van te voren: dit onderzoek is gedaan bij muizen. Het resultaat hoeft dus niet op te gaan voor mensen. Dus lees het zoals je wilt. O muizen, dat gaat dus niet op voor mensen… Dan ga ik er ook niet over nadenken. Of: Bepaalde mechanismen zijn universeel in de natuur en als dit bij muizen zo gaat zou het ook wel bij mensen zo kunnen zijn.

Eerst nog even een stukje over hoe je stress bij muizen veroorzaakt. Als je erg begaan bent met het lot van muizen, dan moet je dit maar overslaan. Om ze stress te bezorgen wordt hun hok af en toe schuin gezet, en wordt er geknoeid met het licht-donker ritme. Ze moeten in kleine ruimtes zitten. Arme beesten.

Ongeveer veertig procent van de muizen reageert erop met wat je een depressie kunt noemen (ze trekken zich terug in donkere ruimtes en verliezen hun interesse in suikerwater). Zestig procent weet wel met de stress om te kunnen gaan. Wat is het verschil tussen die twee groepen muizen? mGlu2. Van dat stofje hadden de gestreste muizen minder in hun hippocampus (een deel van de hersenen). En dat komt weer door een epigenetische verandering. Oei, het moet niet te ingewikkeld worden.

Alles wordt bestuurd door onze erfelijke eigenschappen die in de vorm van genen in ons coderingssysteem zitten. Om genen te activeren moeten ze net als een ouderwets fotofilmpje eerst belicht worden. In dit geval wordt iets anders dan het gen dat de mGlu2 maakt belicht, namelijk een stofje dat ervoor zorgt dat het gen voor mGlu2 als het ware wordt afgedekt zodat het licht er niet bij kan. Daardoor is er minder mGlu2 en kunnen de muizen minder goed tegen stress.

De onderzoekers dromen al over stoffen die dat weer tegen kunnen gaan en dat het tot een nieuwe generatie antidepressiva zal leiden. Dat is echter weer een brug te ver, want na een onderzoek bij muizen kun je nog niet hallelujah roepen. En trouwens wanneer gaan PETA, Wakker dier en de Partij voor de dieren zich voor die muizen inzetten? Er zijn immers zat mensen die door elkaar geschud zijn, niet meer weten wanneer het dag of nacht is en in een veel te kleine ruimte leven waarmee je al die experimenten kunt uitvoeren.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht