Diversiteit moet de norm worden, bericht de NOS maar blijft zelf wit

‘Diversiteit moet de norm worden’, kopt de NOS naar aanleiding van de Monitor Talent naar de Top 2018. “Bedrijven geven steeds vaker aan dat ze veel waarde hechten aan meer diversiteit in hoge functies. Toch staat culturele diversiteit in de top van Nederlandse ondernemingen nog in de kinderschoenen”, aldus de NOS. Dat is bepaald geen nieuws, zo is het al tientallen jaren (ook met die voornemens), maar treurig is het wel.

In het circuit van ‘Ons kent Ons’ – met impliciet de boodschap: ‘Ons Soort Mensen kent helaas niet Dat Soort Mensen, u kunt het Ons dus echt niet kwalijk nemen’ – blijkt het ongelooflijk moeilijk om meer kleur in de top van het bedrijfsleven te brengen.

Heel behulpzaam wijst de NOS dan ook naar zijn bericht van afgelopen januari: ‘Top bedrijfsleven moet kleurrijker: hoe doe je dat?’. Netwerken blijkt daar het toverwoord. En: ‘Bewustzijn creëren’. Ja, het staat er echt, u leest het goed. Vijf generaties na de afschaffing van de Nederlandse slavernij in de West en 55 jaar na ‘I have a dream’ van Martin Luther King om enkele bekende ijkpunten te noemen, is Nederland bezig met ‘bewustzijn creëren’. En: ‘Erin geloven en er echt voor gaan.’

Poe. Dat gaat wat worden bij het bestuur van de 24 grote bedrijven in ‘de kopgroep’, waaronder ABN Amro, PostNL, PwC, Rabobank en Shell.

Maar hoe staat het eigenlijk met de grote NOS zelf, die beeldbepalende NOS die dag in dag, uur na uur heel Nederland van nieuws en ongevraagde, dikwijls gekleurde opinies voorziet? Is er anderhalf jaar na het stukje ‘De NOS – blanker dan karnemelkse pap’ al iets bij het roeptoetertje van de overheid veranderd? Helaas. Nauwelijks. Bij de NOS is het roer nog steeds niet om. Niet echt.

In januari 2018 waren van de 196 medewerkers in leidinggevende functies of werkzaam op televisie en radio als presentator (nieuwslezer, verslaggever, redacteur, commentator) er niet minder dan 188 wit en van oer-Hollandse huize, met namen als Tom, Bas en Geert. In juli 2019 is het aantal medewerkers in de top of op tv en radio opgelopen naar 201. Daarvan zijn er 191 zo blank als boter en van Nederlands-Nederlandse origine.

Niets gezegd over eens ieders kwaliteiten, intenties en journalistieke integriteit. Maar als je langs die eindeloze rij foto’s scrollt – pagina na pagina blank, blond, blauwe ogen – zakt je de moed in de schoenen: ook bij de NOS staat diversiteit nog steeds in de kinderschoenen.

Niks gekleurde, zwarte of gesluierde rolmodellen. Nauwelijks (eigen) kennis, laat staan oog en empathie voor het perspectief en de standpunten van zoveel andere Nederlanders met wortels van over de hele wereld. Geen kleurrijke afspiegeling en representatieve dwarsdoorsnede van onze Nederlandse maatschappij. Het maakt duidelijk waarom de NOS het nieuws en zijn ongevraagde opinies zo vaak, te vaak, vanuit wit perspectief verslaat en, als het al over die andere Nederlanders gaat, regelmatig de plank desastreus en denigrerend mis slaat.

Zo verandert er nooit wat. Of in elk geval veel te langzaam. Dus, Marcel Gelauff, wake-up call number 2: stroop je mouwen op en doe iets. Nu toch eindelijk en echt.