Doe eens gek, praat met een populist

Niemand wil regeren met de PVV. Zelfs al worden ze de grootste, het gaat niet gebeuren. Wat er wel dan wel gebeurt is een schreeuwende oppositie die een x-aantal jaar tegen schenen kan schoppen, dwarsbomen en frustreren zonder daar aanhang door te verliezen. Hoe kunnen we dit voorkomen?

Afgelopen weekend heb ik een avondje mogen speculeren over politieke vraagstukken bij Bas de Gaay Fortman thuis. Oud-fractievoorzitter van de Politieke Partij Radikalen en verbonden bij de oprichting van GroenLinks. Allerlei onderwerpen passeerden de revue. Eén onderwerp wil ik hier met jullie delen: de onmogelijkheid van de positie van Geert Wilders.

Het is bekend dat het schreeuwerige imago van Wilders in zijn voordeel werkt. Hij stelt allerlei ‘oplossingen’ voor die niet waargemaakt kunnen worden, politiek niet, ethisch niet, juridisch niet. Als de zittende regering dan niet eens in de buurt komt van deze nepoplossing, wordt hen verweten niet op te komen voor het belang van de burger. Het is een bij ons bekend verhaal, maar vaak niet bij zijn gevolg.

Mijn idee: praat eens met een populist. Niet dat ik een expert populistische zaken pretendeer te zijn, maar als we nou gewoon eens beginnen met de aloude kunst van de conversatie. Luister eens niet naar de volksvertegenwoordiging , maar naar het volk. Mijn ervaring: de Bezorgde Burger blijkt vaak heel normaal te zijn. Een mens met reële angsten die goed begrijpt dat veel wat Wilders voorstelt onzin is, maar desondanks graag een tegenstem wilt laten horen. Ze is het niet eens met de huidige gang van zaken, maar krijgt geen redelijk alternatief aangeboden. Daar tegenover staat dat de Bezorgde Burger een uitleg krijgt over de visie, keuzes en overwegingen van de zogenaamde Gutmensch.

Deze twee werelden kunnen namelijk steeds meer in hun eigen wereld blijven leven; eigen krant, eigen Facebook-groepen, eigen waarheid. Er wordt genoeg óver de andere levenswereld gesproken, maar te weinig met. Deze situatie is niet nieuw, maar wordt steeds verder uitvergroot en heeft steeds grotere consequenties. Gematigd is niet interessant en dus krijgen de grootste schreeuwers een podium.

Natuurlijk zijn er vaak (te) veel verschillende opvattingen, maar het is juist mooi om deze verschillen te kunnen bespreken in plaats van te veroordelen. Het is een long shot , maar niets doen is erger. Bovendien is dit er eentje in de categorie ‘baat het niet dan schaadt het niet’.

Laten we een voorbeeld nemen aan mijn gastheer van zaterdag. Hij sliep in de jaren ’70 bij krakers in Den Bosch en sprak met de ‘bezorgde burger’ in woonwagenkampen door het land. Ondanks de meningsverschillen voelen mensen zich hier wel door gehoord en soms zelf begrepen. Dit lijkt soms minimaal, maar daardoor wist hij wat er leeft bij mensen en kon hij hen adequaat vertegenwoordigen. Zo haal je het ‘nep’ uit ‘nepparlement’ en een beetje boos uit de burger.