Donner isoleert minderheden

Het zou mij verbazen als minister Piet Hein Donner op zijn dagelijkse fietstocht naar het ministerie door de Paul Krugerlaan komt met al die Marokkaanse zaakjes en dat filiaal van City Silk. Anders had hij die merkwaardige integratie nota nooit openbaar gemaakt.

Of misschien toch wel, want het lijkt me iemand die weinig om zich heen kijkt als hij statig door het verkeer pedaleert. Die man leeft tenslotte in zijn eigen wereld.

“Iedereen moet zich aanpassen”, roept de verslaggever van het Journaal. “Niet afkomst maar toekomst telt en de Nederlandse cultuur is altijd leidend”, schrijft de minister. Daar is geen woord Frans bij. Inburgering is de verantwoordelijkheid van de immigrant zelve en als hij de toets niet doorstaat, dan is het wieberen. Het is afgelopen met multi-culti.

Wie wel eens afstapt op de Paul Krugerlaan, de Nieuwe Binnenweg of de Van Woustraat merkt dat de multiculturele samenleving een feit is. Op straat winkelt een menigte uit al ’s heren landen. In de kiosken hangen kranten in zeer vreemde talen en hoogst uitheemse schriften. Je hoort flarden muziek met kwarttonen en gesyncopeerde ritmes uit Afrika of Latijns-Amerika. Ook de opschriften in de winkels zijn meertalig en hun namen suggereren een buitenlandse afkomst. Of neem de metro en stap uit in Bimre. Er bestáát een multicultureel Nederland.

Het bestaan van dit multicultureel Nederland wordt nu door een minister van de kroon ontkend. Hij kondigt wel een aantal maatregelen aan die het leven van de multiculturele Nederlanders rechtstreeks kunnen raken. Thaise bruiden van loepzuivere Hollanders uit de polder eerder dan Marokkaanse randgroepjongeren en andere als hinderlijk ervaren categorieën, omdat die al lang een Nederlands paspoort hebben of door internationale verdragen worden beschermd maar dat mag de pet niet drukken. Het gaat om de toon en niet om de inhoud. 

Zo wordt de Nederlandse overheid een dreigende moloch waar je voor uit moet kijken. Dat herkennen migranten. Zo zat het thuis ook in elkaar. Ze weten: alleen is maar alleen en als je wilt overleven in deze weinig gastvrije samenleving, heb je vrienden nodig. Dan moet je deel uitmaken van een netwerk van wederzijdse hulp. Die zoek je bij vrienden, bij familie, bij mensen uit jouw stad of dorp in het land van herkomst, bij je eigen etnische groep. Zo gaat dat in de wereld. En de overheid, de instanties, die mijd je zoveel mogelijk. Daarom heeft Piet Hein Donner met zijn nota een stevige bijdrage geleverd aan de verankering van de ghetto’s in de randstad.

Ook geeft hij met zijn nota actief beleid aan etnische en religieuze structuren voor wederzijdse hulp, bijstand en – dat komt er automatisch bij – controle. Juist door van inburgering een individuele verantwoordelijkheid te maken, duwt hij mensen die willen ontsnappen aan de knellende banden van hun eigen kleine subcultuurtje, terug in de armen van de ouders van de traditionalisten, van de roddelcircuits met hun sociale controle. Activisten, mafiosi, predikers van allerlei slag, imams zullen in het gat springen dat Donner laat vallen. En een lesje opzeggen voor het inburgeringsexamen, dat kan iedereen wel leren. Dat wordt net zo iets als het vak dat je destijds voor het eindexamen net zo haatte als de akelige leraar die het gaf. Eerst haal je een zes. Daarna zweer je dat je er nooit meer naar om kijkt.

Multi-culti? You ain’t seen nothing yet. Nu krijgen we zeker in de grote steden pas echt parallelle structuren. Donner heeft zelfredzaamheid gevraagd. Hij zal zelfredzaamheid krijgen. Mensen gaan het op hun eigen manier doen en dat zal niet de zijne zijn. Ze zeggen ook wel eens: c’est le ton qui fait la musique.

Update

Minister van Bijstervelds brief over de hervorming van het omroepwezen sluit naadloos aan bij de mentaliteit van Donner: “multiculturele” doelgroepenzenders zoals FunX krijgen geen steun meer. Hierdoor verwijst de bewindsvrouwe de doelgroepen naar de media uit de landen van herkomst. Die zijn via de schotel en via het internet steeds beter te ontvingen. Ik zit nu al de hele dag te swingen op www.caliderumba.com, uit Colombia. Bijvoorbeeld. Maar de Wildersknuffelaars denken nu aan heel andere voorbeelden en aan Saoedi’s geld voor satellietzenders. Inderdaad, die geeft mevrouw van Bijsterveld nu vrij baan. Ze brengt de Nederlandse concurrentie immers tot zwijgen.