Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Dood moeten vanwege kritiek op islam

  •  
21-11-2014
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
1021 keer bekeken
  •  
mosk_300.jpg
Tahmina Akefi ontmoet Afghaanse dissident: 'IS en de Taliban doen precies wat de islam voorschrijft'
Een week of twee geleden hoorde ik een verhaal dat me deed denken aan Parwiz Kambakhsh, de jongen die in 2007 in Afghanistan ter dood werd veroordeeld omdat hij een kritisch artikel over de islam van het internet had gehaald en verspreid onder zijn medestudenten. Wereldwijd kwamen er protesten. Ook vanuit Nederland werd er op hoog niveau overleg gevoerd om de jongen vrij te kriigen. Dat lukte.
Nu ging het verhaal over iemand die veel verder is gegaan dan Parwiz. Deze jonge man, Javeed Ahwar, heeft het in zijn hoofd gehaald om zélf een artikel te schrijven waarin hij beweert dat de IS en de Taliban niets anders doen dan datgene wat de Islam zegt.
Mohammed zegt: Jullie moslims staat het vrij deze mensen te doden: de overspeligen, de moordenaars en de afvalligen. Nu begrijp ik dat de Taliban, die volkerenmoord pleegde op Hazara minderheid in mijn provincie Ghazni in Afghanistan, hun daad rechtvaardigden met het argument dat de Hazaras’ voorouders, gedurende het kalifaat Ali, de islam verlieten en sjiiet werden. Dus waren het afvalligen en daarom was hen doden geen zonde. Precies twintig jaar later herhaalt een groep in Irak, die vergelijkbaar is met de Taliban, dezelfde woorden…
Verderop in het artikel trekt hij vergelijkingen met de nazi’s die zich ook boven iedereen verheven voelden en vonden dat alleen zij het recht van bestaan hadden.
Na de publicatie van het artikel werden er vijftien medewerkers van The Afghanistan Express gearresteerd en werd de eindredacteur onder druk gezet om de verblijfplaats van de schrijvers prijs te geven. 
RTEmagicC_ax_512.jpg
Naast duizenden nare reacties, bedreigingen en verwensingen en demonstraties waarin werd opgeroepen om de schrijver te doden, lieten hoge pieten van de nieuwe regering van zich horen. Ook de president. Hij noemde het artikel een aanval op de religieuze waarden en gaf opdracht ‘om de zaak grondig te onderzoeken’. 
“De schrijver moest zo snel mogelijk gearresteerd en berecht worden”, zei Abdul Raouf Sayyaf, een van de beruchte warlords , bekend van de burgeroorlog van de jaren ’90 in Afghanistan. 
Terwijl de heksenjacht op de schrijver in volle gang was en er van alle kanten werd geroepen dat hij het land niet mocht verlaten, ontmoet ik hem hier, in Nederland. Hartje Utrecht. Het verhaal van Parwiz Kambakhsh komt snel ter sprake. 
“Als ik daar was, hadden ze mij allang opgehangen. Pawiz werd ter dood veroordeeld voor het afdrukken van een artikel. Ik heb dit artikel zelf geschreven en ik sta erachter.”
De eindverantwoordelijke van het blad The Afghanistan Express is diep door het stof gegaan en heeft zijn excuses aangeboden. Aanvankelijk zei hij dat hij de schrijver vertrouwde en hij vaker diens artikelen plaatste. Daarom zou hij de laatste bijdrage zonder een kritische blik hebben opgenomen. Maar Ahwar heeft niet eerder voor het blad geschreven, zegt hij. “Ik heb geen toestemming gegeven voor het plaatsen van het artikel, noch deel ik de excuses die de eindredacteur heeft gemaakt. Ik neem geen afstand van wat ik geschreven heb.”
RTEmagicC_ax_300.jpg
Ahwar is islamitisch opgevoed en leerde de Koran uit zijn hoofd. Hij geloofde er met hart en ziel in. Tot die ene dag toen zijn docent hem kritische vragen stelde over zijn geloof. “ Dat zette mij aan het denken. In de religie, vooral in de islam, is er geen plaats voor vragen. Laat staan kritische vragen. Want er zijn geen antwoorden. ‘Het is zoals het is. Accepteer het’, is de reactie als je vragen stelt” , vertelt hij. 
“Jij mag als moslim alles zeggen”, valt zijn vrouw Marina Zafari hem bij. Zij was journaliste en werkte voor een televisiestation. “Hoe vaak heb ik niet gehoord: alle Joden moeten dood. Net als alle andere mensen die ons geloof (de islam) niet belijden. Het is heel normaal om dat te zeggen in de islamitische kringen. Maar kritiek op de islam zelf moet je met de dood bekopen.”
Het is niet de eerste keer dat Ahwar met bedreigingen te maken krijgt. 
“In Afghanistan gaf ik af en toe les op de universiteit. Dan legde ik de nadruk op het belang van een seculiere staat. Een storm aan bedreigingen aan het adres van mijn familie was het gevolg. Ik heb nare tijden meegemaakt. De tranen van mijn moeder en haar smeekbedes om te stoppen met waar ik mee bezig was, deden me het meest pijn. Mijn moeder is mij zo dierbaar. Ik aanbid haar, maar zelfs voor haar kan ik het niet laten om te zeggen wat ik vind. Zeker niet nu ik in Nederland ben.”
Of hij in Nederland wel vrijuit kan spreken? 
“Ook hier krijg ik zo nu en dan bedreigingen, maar hier zal ik nooit ter dood worden veroordeeld door de regering” , besluit hij. 
 
RTEmagicC_akefi.jpg
  
Tahmina schreef ‘Geen van ons keek om’ (2011).  
cc-foto:  Peretz Partensky

Meer over:

opinie, wereld
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.