Opinie 17 december 2013
Duivesteijn: idealist of onderhandelaar
De PvdA-senator moet de keuze maken tussen de verzorgingsstaat en de participatiemaatschappij
Bernard Hammelburg vertelde op BNR dat hij jaren geleden tijdens een Afrika-reis toevallig naast Nelson Mandela kwam zitten in de bus. Wat een geluk! Hammelburg raakte in gesprek met de grote man die geïnteresseerd was in ons klein landje. Vooral in de Nederlandse verzorgingsstaat.
Mandela is inmiddels begraven en onze verzorgingsstaat lijkt het langzamerhand af te leggen tegen de participatiemaatschappij, voortgekomen uit de koker van de VVD en voorgedragen door onze koning. Lange leve de banken die, als grote veroorzakers van de economische crisis, de Nederlandse taal met dit woord verrijkt hebben en de burgers verarmd.
Een kennis van mij vertelde dat ze het de hele winter door niet warm krijgt in haar sociale woning. Haar huis is erg verouderd en de woningcorporatie zegt geen geld te hebben voor een renovatie. Bij haar thuis tocht het zo van alle kanten dat het de verouderde radiatoren niet lukt de woning warm te krijgen. Zij vindt het zo heerlijk warm bij ons, terwijl mijn oer-Hollandse echtgenoot, die heus tegen een stootje kan, de verwarming gelijk hoger zet zodra hij ’s avonds thuis komt. Moet je nagaan hoe koud het bij die kennis moet zijn.
Toen ik over de interesse van Mandela in onze verzorgingsstaat hoorde, was ik even trots. Maar toen ik aan mijn kleumende kennis dacht, realiseerde ik me dat we nu in een participatiemaatschappij leven. Een verzorgingsstaat is ouderwets en hoort begraven te worden, met grootheden als Mandela. We zullen straks met z’n allen heimwee krijgen naar die begraven staat, die door het toedoen van de banken gesneuveld is. Maar het is niet anders, we draaien mee in een wereldeconomie die gerund wordt door de grote kapitaalhouders.
Het is nu aan Adri Duivesteijn, hij moet de keuze maken tussen de verzorgingsstaat en de participatiemaatschappij. Het verhaal van mijn kennis die het de hele winter door niet warm krijgt is het topje van de ijsberg. Er zijn allemaal eerlijke verhalen van mensen die het nog moeilijker zullen krijgen als de corporaties straks de huren moeten verhogen en het onderhoud terugdringen omdat ze jaarlijks 1,7 miljard euro aan de staatskas moeten betalen.
Minister Blok gelooft heilig in de participatiemaatschappij waarin ieder individu zijn eigen broek op moet houden. Zal Adri Duivesteijn er ook in kunnen geloven? Niet de Duivesteijn die ik ken, die weet beter. Maar de Duivesteijn die politiek bedrijft zal er misschien wel voor vallen. Wie stemt er straks? De idealist Duivesteijn of onderhandelaar Duivesteijn?