Een Europa dat geen kind in de cel zet

In veel Europese landen worden de kinderen van vluchtelingen opgesloten in de cel; onder andere in Italië, Frankrijk, Malta, Griekenland en in Nederland. Meestal gaat het om oorlogskinderen die met hun ouders de burgeroorlog en geweld zijn ontvlucht. Ondanks hun traumatische oorlogservaring worden die kinderen opgesloten in de cel. Helaas gebeurt het ook in ons land. Er zijn ook landen in Europa die ervoor gekozen hebben geen kind in de cel te zetten; landen als Zweden, Spanje, Noorwegen en België.

Er is niets, maar dan ook niets dat het opsluiten van kleine kinderen in de cel rechtvaardigt. Het is om die reden moreel en principieel fout om kinderen van hun vrijheid te beroven en ze op te sluiten achter een zware stalen deur. Kinderen hebben recht op bescherming en veiligheid, op zorg en aandacht. Dat krijgen zij niet in de cel.

In 2013 zaten in ons land 120 kinderen van vluchtelingen in de grensdetentie. Er zijn weinig landen in Europa die slechter scoren. Ook in andere Europese landen zitten tientallen kleine kinderen in de cel.

Als gevolg van de burgeroorlog en geweld moeten steeds meer gezinnen uit Syrië hun huis en haard achterlaten en vluchten uit angst om gedood en gemarteld te worden. Tot nu zijn alleen al meer dan een miljoen Syrische kinderen op de vlucht. Veel van die kinderen verblijven in de overvolle vluchtelingenkampen onder de erbarmelijke omstandigheden.

Deze toename van Syrische vluchtelingen betekent in de praktijk dat er meer oorlogskinderen in de cel terechtkomen in de landen van Europa. En dat terwijl die gezinnen juist bescherming en veiligheid zoeken in de Europese landen.

Onlangs sprak ik met een Syrische vader die met zijn vrouw en het zoontje van zes naar Nederland is gevlucht. Ook zij werden in de cel gezet. Hij vertelde mij dat zijn zoontje de akelige momenten van opsluiting in de cel niet kan vergeten. Zij zijn gevlucht uit Aleppo. Dit gebeurt ook helaas in andere landen van Europa.

Ik heb mij kandidaat gesteld voor de Europese verkiezingen op 22 mei. Mocht ik in het Europees Parlement komen, dan is het mijn vurige wens om heel snel een einde te maken aan deze afschuwelijke praktijk, zodat geen kind meer wordt opgesloten in de cel.

Europa moet het continent zijn van solidariteit en rechtvaardigheid, en van veiligheid en vrijheid. Europa als waardengemeenschap moet respect hebben voor mensenrechten. Een veilige thuishaven voor mensen die op de vlucht zijn uit angst om gedood of gemarteld te worden. En Europa moet kleine kinderen bescherming en veiligheid bieden.

Het is Europa-onwaardig om kleine kinderen van vluchtelingen op te sluiten in de cel. Om die reden wil ik die strijd gaan voeren in Europa, totdat er geen enkel kind meer in de cel zit.

Lees meer over hoe ik deze strijd wil voeren op mijn website.