Een tête-à-tête met Maurice de Hond en Gerard Kleisterlee

‘Dus Vodafone kan voor een relatief laag bedrag al vroegtijdig in de hoofden van jonge kinderen worden geplant, om zo een levenslange klantrelatie te creëren?’

Gerard Kleisterlee, bestuursvoorzitter van mobiele telecommunicatiereus Vodafone kon zijn oren niet geloven. Zo’n deal was hem nog nooit aangeboden en hij had toch aardig wat voorbij zien komen. Hij zocht naar addertjes onder het gras, imagoschade bij mislukking moest tegen elke prijs worden voorkomen.

Les geven, informatie-overdracht en klassikaal onderwijs: allemaal overbodig volgens dit nieuwe principe, dat luisterde naar de mysterieuze naam ‘O4NT’.

‘Klinkt eerder als een nieuw type smartphone’, had hij geantwoord, maar De Hond had niet kunnen lachen om zijn grapje. Een nieuwe tijd was aangebroken, zo had de opiniepeiler verkondigd. Een tijd waarin onderwijs draait om de leerling. Om onderwijs dat spannend, nieuw en ‘exciting’ zou zijn. Alles wat het nu niet was, zo besloot de opiniepeiler. Daarom moet de tablet of smartphone centraal staan in dit nieuwe type onderwijs.

‘Iedere leerling mobiel en flexibel!’ jubelde hij.

‘Meneer De Hond, ik kan niet geloven dat de Nederlandse overheid hiermee akkoord gaat. Laat staan de Nederlandse burger, die niet bepaald bekend staat om haar revolutionaire karakter. We zijn een calvinistisch volkje, nietwaar?’

‘Meneer Kleisterlee, er zijn al tien scholen om, verspreid door het hele land. Zie dit als een proeftuin die, bij succes, uitgebreid kan worden naar de hele wereld!’

‘Ik zie de business opportunity, maar dit kun je toch niet met droge ogen verkopen aan ouders? Een tablet is een ding, een middel, een opslagapparaat! Wat heeft dat te maken met parate kennis, creativiteit en zelf dingen bedenken in plaats van alleen maar goed te kunnen zoeken? U leidt kinderen op tot zoekers. Zouden we niet moeten streven naar leerlingen die zelfstandig kunnen denken – met behulp van de kleine zoekmachine in hun hoofd – en daarbij een tablet gebruiken als hulpmiddel, in plaats van de tablet tot hoofddoel te bombarderen?’

‘Meneer Kleisterlee, de toekomst bestaat uit onderwijs dat via opiniepeilingen wordt bijgestuurd. Ik zie een businessmodel waarin uw bedrijf en het mijne hand in hand gaan. Ik peil bij de leerlingen wat ze vinden van het onderwijs, zij vullen enquêtes in op uw apparaten. Wat maakt het nou uit dat die kinderen niets weten? Het zijn toch niet úw kinderen? We hebben het niet over dure privéscholen en topuniversiteiten.’

Kleisterlee schudt de hand van De Hond.

‘U hoort nog van ons.’