Emotie-eten, hoe werkt dat eigenlijk?

Er zijn zo veel factoren die bepalen wat we eten, hoeveel en hoe. Er wordt veel over nagedacht en ook veel onderzoek naar gedaan om het beter te begrijpen en uiteindelijk misschien ook om mensen een beetje te helpen in hun pogingen er meer greep op te krijgen. Emotie-eten bijvoorbeeld. Wat is dat en waarmee heeft het te maken?

Er is een gezellige avond, je hebt taart, spekkoek en ijs in huis gehaald, maar slechts weinig mensen hebben ervan genomen. Het bezoek is vertrokken, je partner is aangeschoten naar bed gegaan en omdat je een pietje precies bent, moet je nu nog midden in de nacht in je eentje alles in de afwasmachine zetten en de restanten van de lekkernijen opruimen. Je voelt je zielig en droevig en besluit het laatste stuk van de truffeltaart op te eten. Je voelt je vervolgens een loser dat je dat doet, want het is het tweede stuk van die avond, en eet daarom het ijsbakje ook nog leeg. Hoef je dat mooi niet op te ruimen. Dat is emotie-eten.

Emotie-eten hangt met de stemming samen. Dat is logisch. Onderzoekers bekeken hoe de stemming invloed op het emotie-eten heeft. Dit vonden ze: wie in een positieve goede stemming is verstandiger in zijn voedselkeuzes en wie een peststemming heeft geeft zich bij voorkeur over aan junkfood.

Maar dat was het niet uitsluitend, want uit de vier verschillende experimenten die de onderzoekers deden zou ook blijken dat als mensen met een slechte stemming over de toekomst nadenken ze verstandiger voedingskeuzes maken dan wanneer ze alleen maar over de korte termijn denken.

Heel boeiend, maar hoe kun je zoiets nu goed onderzoeken? Je moet bij ongeveer de zelfde mensen een positieve en een negatieve stemming oproepen en hoe doe je zo iets? De onderzoekers lieten mensen een positief verhaal lezen (met een hoofdpersoon die alles van de positieve kant bekijkt en ook iets had gepresteerd in het leven), een negatief verhaal (alles zit altijd tegen) en een neutraal verhaal. En ja, degenen die gelezen hadden over alles wat er mis gaat kozen vooral voor de junkfood.

En dan later, komt er ook nog de opdracht bij over iets in de verre toekomst na te denken. Ik weet het dan niet meer. Ik geloof dat als je gevraagd wordt over de verre toekomst, je vanzelf ook los komt van het nare leven, er afstand van neemt en dus een positievere kijk op de wereld krijgt. Want de toekomst is zo ver weg dat het er nog wel mee zal vallen. Maar op de korte termijn moet je de belasting betalen en dat verandert niet.

Hoe dan ook, mocht het allemaal hout snijden dan lijkt mij duidelijk dat het advies moet zijn: bij boodschappen doen en in een restaurant of waar je ook moet kiezen, neem even tijd en denk na over hoe het van de zomer zal zijn als je tijdens de vakantie in je bikini op het strand loopt. Wie weet kies je minder emotioneel.

 

 

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezonde Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht