'En mevrouwtje, hoe dacht u dat te doen met de opvang van uw kinderen?'

De VARA bestaat dit jaar 85 jaar. In dat kader heeft de redactie van Joop een aantal mensen gevraagd om een fragment te kiezen uit het rijke VARA-verleden, waarvan zij vinden dat het vandaag de dag nog steeds relevant is. Vandaag deel 4 door Samira Ahli.

“En mevrouwtje, hoe dacht u dat te doen met de opvang van uw kinderen?”, zo leidde televisiemaakster Hedda van Gennep in 1983 een documentaire over kinderopvang in. Destijds was het grote probleem van de kinderopvang dat er veel te weinig van was, op niet meer dan 200 plaatsen in heel het land.

Niet lang voor deze uitzending van de VARA had de Tweede Kamer een motie aangenomen die stelde dat kinderopvang een eerste vereiste was voor de emancipatie van vrouwen. De verantwoordelijkheid voor deze opvang wilde toenmalig minister van Welzijn Volksgezondheid en Cultuur Elco Brinkman (CDA) vervolgens doodleuk op de gemeenten afschuiven.

Ondanks het CDA, dat vond (en vindt) dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is en dat moeder zich alleen met haar kinderen hoeft bezig te houden, is het aantal kinderdagverblijven en crèches sindsdien sterk toegenomen. Helaas zijn hiermee de problemen in de kinderopvang nog lang niet verdwijnen. In tegendeel zou ik eerder zeggen.

Sinds 2005 hebben we de Wet Kinderopvang , gewijzigd in 2009 , en opnieuw herzien (lees: ingeperkt) in 2010. De sector overlaten aan de vrije markt zou kinderopvang beter en vooral goedkoper maken, was de gedachte hierachter.

Uit onderzoek van het Nederlands Consortium Kinderopvang Onderzoek, in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegendheid, blijkt juist dat door marktwerking de kwaliteit van de kinderopvang achteruit is gegaan. Bovendien is er nog steeds een groot tekort aan opvangplaatsen, zo blijkt ook uit een  inventarisatie van het NRC Handelsblad , gepubliceerd op 30 oktober jongstleden.

Tot slot heeft het onlangs aangetreden kabinet-Rutte onder het mom van ‘eigen verantwoordelijkheid’, oftewel ‘eigen schuld’, forse kortingen aangekondigd op de kinderopvang. Hierdoor is helaas, ook in 2010, de eerste vraag die een moeder die wil werken zich moet stellen: “En mevrouwtje, hoe dacht u dat te doen met de opvang van uw kinderen?”