Enge rechtse mensen

Meer dan vier op de vijf Nederlanders zou op Barack Obama stemmen. Dit komt niet echt als een verrassing, maar werpt wel de vraag op: wie is in godsnaam die vijfde?

Over vijf dagen is het zover: de verkiezingen voor het machtigste ambt op aarde. De laatste peilingen uit de VS laten een nek-aan-nekrace zien tussen President Barack Hussein Obama en zijn Republikeinse uitdager Willard Mitt Romney. Als het aan de Nederlandse kiezer lag, zou er van een spannende strijd geen sprake zijn. Uit een onderzoek van de Brusselse denktank German Marshall Fund of the US blijkt dat 82% van de Nederlandse kiezers op Obama zou stemmen (bij MSN ligt dit percentage nog hoger, 92%, en volgens MarketResponse is het zelfs 97%).

Dit zal weinigen verrassen, Obama is altijd populairder geweest in het buitenland dan in de VS zelf en Republikein Romney is de kleurloze kandidaat van een extreme partij vol geloofswaanzinnigen, neoconservatieve oorlogshitsers en zij die geloven dat de allerrijksten eigenlijk helemaal geen belasting zouden moeten betalen, hun welvaart garandeert immers voorspoed en geluk voor iedereen. Kortom, een partij die zover verwijderd is van het Nederlandse politieke spectrum dat je je moet afvragen waarom er überhaupt kiezers in ons land zijn die Romney zouden steunen. Na een kort en volledig onwetenschappelijk onderzoek, kom ik tot de conclusie dat op deze vraag een simpel en slechts drie woorden kort antwoord past: Enge rechtse mensen.

Voor ik inga op wie dit zijn, wil ik even duidelijk maken dat ik niets tegen rechtse mensen heb. Ik kom zelfs uit een behoorlijk rechts gezin, maar dan de internationaal gezien unieke, Nederlandse variant van rechts. Economisch een tikje conservatief, maar met een sociaal hart en zeer liberaal als het gaat om ethische vraagstukken als abortus, euthanasie en gelijke behandeling. De VVD zoals zij in de jaren ’80 was, zeg maar, netjes rechts. (En bij het nalezen van de reacties op mijn artikel over wannabe dictator en staatsgreeppleger Hugo Chávez , werd mij duidelijk dat rechts in Nederland zeker geen monopolie op enge aanhangers heeft, achteraf had ik dat artikel beter ‘Enge linkse mensen’ kunnen noemen, maar dit geheel terzijde.)

Wat voor soort Nederlanders haat Barack Obama zo, dat zij de horkerige hark Romney verkiezen boven een president wiens beleid (al wordt hij door het Goebbeliaanse FoxNews dagelijks afgeschilderd als marxist) zelf al zo rechts is dat het in geen enkel verkiezingsprogramma in ons land zou passen? De eerste categorie zijn de doorgewinterde moslimhaters. Don’t get me wrong , de islam kan ook bij mij op weinig sympathie rekenen, maar een gezonde afkeer van dit geloof, gaat de usual supects van De Dagelijkse Standaard en op Twitter niet ver genoeg. Haten moet je ze, die mohammedanen, en doe je dat niet met genoeg verve, ben je er eigenlijk zelf één.

Kastmoslim Zo meldde columnist Joost Niemöller onlangs dat Obama een moslim is. Geen stiekeme, zoals je tijdens de vorige verkiezingscampagne in Amerika wel eens hoorde (afhankelijk van aan welke roddel je in 2008 aandacht besteedde, was ‘O’ tegelijkertijd een kastmoslim, een goddeloze atheïst en een volger van de “extremistische” christelijke predikant Jeremy Wright), maar een echte! Obama, een echte, officiële moslim? Niemöller had bewijs: “De president van de VS is de zoon van een moslim en had zelf les op een moslimschool. Volgens de wetten van de islam is hij daarom een moslim…”

Wow! Volgens “de wetten van de islam” is Obama keihard een moslim! En wie kan beter beoordelen wie een moslim is dan de moslims zelf? Blijkbaar vindt Niemöller ook dat Anne Frank mormoon was, zij is immers na haar dood door de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen gedoopt en daarmee volgens mormonen één van hen. Maar ook voor die islamofoben die niet zover gaan Obama een moslim te noemen, is het duidelijk dat de President een zwak heeft voor de ‘Religie van de Vrede’. Hij heeft namelijk verschillende malen opgeroepen tot nuance als het gaat om het beeld van de islam in Amerika en de wereld.

Blasfemie! Nuance, hoe durft hij? Vrij naar de Amerikaanse Burgeroorloggeneraal Sheridan is er maar één juiste wijze om naar de islam te kijken: “All muslims are bad muslims and the only good muslim is a dead muslim.” In deze alomvattende, alverblindende, alverschroeiende haat tegen de islam, staat nuance gelijk aan verraad. En haters zullen zich zelden door zoiets triviaals als de werkelijkheid of feiten van de wijs laten brengen. Obama kan zijn drones-des-doods-programma uitbreiden naar zoveel islamitische landen als hij wil – Pakistan, Jemen, Somalië and counting – hij is en blijft een moslimvriend. Hij kan de oorlog in Afghanistan intensiveren en escaleren, Osama bin Laden doden, Moeammar Gaddafi met een bajonet sodomiseren en persoonlijk de nek omdraaien – het maakt allemaal niets uit. Eens een moslimvriend, altijd een dhimmi.

Waarmee we bij de tweede categorie enge Romneyfans uitkomen: de “right or wrong my Israel- brigade” . Nu heb ik zeker sympathie voor de joodse staat, wellicht vanwege de vertrouwde geur van het liberale nest waarover ik u hierboven vertelde, maar dat betekent niet dat ik blind ben voor de misdaden van het huidige, ultrarechtse regime van premier Benjamin Netanyahu. U moet voor de lol en bij wijze van experiment maar eens op Twitter een mild kritische tweet over het Israëlische leger plaatsen, iets in de trant van: “Hé IDF, kap eens met het doodbombarderen van peutermeisjes in Gaza.” Ik beloof u dat u binnen enkele minuten voor antisemiet, neonazi en Holocaustontkenner wordt uitgemaakt door een groep groezelige rechts-extremisten.

Deze categorie kent natuurlijk de nodige overlap met de hierboven beschreven islamofoben. Obamahater Leon de Winter is er een prachtvoorbeeld van, maar opvallend genoeg bestaat zij meer uit goyim dan uit Nederlandse joden (Amerikanen van joodse komaf zijn ongeveer 50-50 verdeeld tussen Obama en Romney). Voor hen moet de Amerikaanse president de facto Israëls minister van Buitenlandse Zaken en Defensie zijn. Dus: het Amerikaanse veto in de Veiligheidsraad exclusief ter beschikking van Israël stellen, de Palestijnen het recht op een eigen staat ontzeggen en vooral veel geld en wapens sturen. Dit alles zonder kritische vragen te stellen en altijd glimlachend met Bibi instemmend.

Maar zelfs al voldoet Obama aan al deze eisen (en dat doet hij al vier jaar), dan nog is het niet genoeg: Iran moet gebombardeerd worden en wel zo snel mogelijk. Het zal een redelijk mens duidelijk zijn waarom Barack niet bepaald staat te trappelen van enthousiasme voor het idee van nog een Amerikaanse oorlog in het Midden-Oosten, maar voor de Israëlfans (het woord komt niet voor niets van fanatiek) is deze aarzeling meer dan genoeg reden zich als één man achter Mitt Romney te scharen.

Verkrachtingsteam En dan is er nog een derde categorie Nederlanders die zich ideologisch met Romneys Republikeinen identificeren. U had het misschien al geraden: de protestantse Poldertaliban en hun met uitsterven bedreigde katholieke neefjes en nichtjes onder de grote rivieren. De ideeën van SGP-voorman Kees van der Staaij en Katholiek Niewsblad hoofdredactrice Mariska Orbán-de Haas sluiten immers naadloos aan op de vrouwenhaat van wat de satirische komiek Stephen Colbert “Team Rape” , het Verkrachtingsteam, noemt. Ik geef u vijf recente uitspraken over verkrachting van Amerikaanse politici en dan mag u zelf bepalen of u denkt dat zij uit Obama’s Democratische of Mitts Republikeinse kamp komen.

“Zelfs als een leven begint na iets verschrikkelijks als een verkrachting, is dat Gods bedoeling.” Senaatskandidaat Richard Mourdock (Indiana) “[Zwangerschap na verkrachting]… is zeer zeldzaam. Als er sprake is van een legitieme (sic) verkrachting, kan het vrouwelijk lichaam zich uitschakelen.” Senaatskandidaat Todd Akin (Missouri) “Ik heb nog nooit gehoord van een geval waarbij een minderjarige zwanger raakte na een verkrachting of incest.”               Lid van het Huis van Afgevaardigen Steve King (Iowa) “Zwangerschap na verkrachting is vergelijkbaar met buitenechtelijke zwangerschap.” Senaatskandidaat Tom Smith (Pennsylvania) “Sommige vrouwen worden nu eenmaal zo gemakkelijk verkracht.” Lid van het Huis van Afgevaardigden Roger Rivard (Wisconsin)

U had het al geraden: Mourdock, Akin, King, Smith en Rivard zijn Republikeinen. En waarom deze obsessie met verkrachting? Net als bij Kees “Vrouwen zelden zwanger na verkrachting” van der Staaij gaat het ze om abortus. In de strijd hiertegen is elke vergelijking, misleiding, iedere leugen geoorloofd: Fuck de Tien Geboden! Overigens is het blijkbaar geen probleem als getrouwde pro-life activist je minnares tot een abortus overhalen, zo demonstreerde Afgevaardigde Scott DesJarlais uit Tennessee onlangs. Wie had ooit kunnen vermoeden dat orthodoxe geloofswaan en hypocrisie samengingen? En, voelt u zich nog een beetje thuis bij de Republikeinen, Nederlandse Romneysympathisanten?

De haat binnen de “Grand Old Party” beperkt zich uiteraard niet alleen tot vrouwen. Zo vergelijkt Rick Santorum, de voormalige presidentskandidaat die lange tijd voorlag op Romney, regelmatig homoseksualiteit met incest en bestialiteit. Volgens de leden van het Huis van Afgevaardigden Alan West en Michelle Bachmann moet het Congress in Washington “gezuiverd” worden van “anti-Amerikaanse” communisten.

Het lijkt alsof voor veel Republikeinen de wereld in de jaren ´50 is gestopt met draaien. Congreslid Paul Broun wist onlangs te melden dat Evolutieleer en Oerknaltheorie “leugens uit het diepst van de hel” zijn. Leuk detail: Broun is lid van de wetenschapscommissie van het Huis van Afgevaardigen. Akkoord, deze uitspraken zijn niet van Mitt Romney zelf, maar wel van zijn partijleden, van de politici die hem steunen en die hij steunt. Kies je voor Romney, krijg je dit stel barbaarse borderliners er gegarandeerd gratis bij!

Laten we niemand tekort doen, misschien zijn er best Nederlandse Romney-aanhangers die te goeder trouw zijn, die echt geloven dat Obama het als president slechter heeft gedaan dan Mitt het zal doen. Zo is DDS-columnist Tim Engelbart oprecht van mening dat Romney de Amerikaanse staatsschuld zal verkleinen, ondanks het feit dat de Republikein heeft aangekondigd de belastingen te verlagen (voor de rijken), defensie-uitgaven te verhogen en hij weigert aan te geven waarop hij precies wil bezuinigen.

Ook geloof ik niet dat – anders dan in de VS – racistische overwegingen een rol spelen bij een hypothetische keuze tegen Barack Obama. In de zuidelijke staat Mississippi blijkt bijna 30 procent van de Republikeinse kiezers voor een verbod op huwelijken tussen blanken en zwarten te zijn. Ik denk niet dat er nog Nederlanders zijn die er dit soort waanideeën op nahouden, maar het valt me wel op dat die pak hem beet 10 procent Romneyfans verduiveld mooi overeenkomt met het aandeel in de stemmen die PVV en SGP gezamenlijk op 12 september behaalden.