Er komt een week vol dreigementen

Er staat ons een week vol dreigementen te wachten. O wee als wij ons niet met zijn allen strikt aan de geldende maatregelen houden. Dan komt de overheid met verdere beperkingen. Zowel professor Jaap van Dissel als minister Hugo de Jonge zinspeelden daar al op. Je hebt het zelf in de hand sukkel. Draag je mondkapje. Houd afstand. Werk voor de helft thuis. Was je handen. Anders gaan de deuren wéér op slot. De komende dagen worden we nauwkeurig in de gaten gehouden.

Waarnemers uit alle hoeken en gaten van het land vroegen zich af waarom het kabinet maar een week wacht met de nieuwe persconferentie terwijl de effecten van coronamaatregelen pas na veertien dagen duidelijk worden. De reden ligt voor de hand: de bewindslieden willen peilen hoe het eerste pakket valt voor ze verder durven gaan. Wellicht maken ze pas op de plaats als iedereen de kont tegen de krib gooit maar daar ziet het nú nog niet naar uit.

Ondertussen wijst Portugal de weg. Op dit eiland van gezondheid in een dagelijks meer besmet Europa is 98% van de bevolking gevaccineerd. Mondkapjes hoeven bijna overal niet meer maar de meeste mensen blijven ze toch dragen. Buitenstanders wijten dit allemaal aan veertig jaar disciplinering door de dictator Salazar. Dat lijkt er met de haren bijgesleept. De revolutie die het door hem gevestigde regime ten val bracht ligt bijna een halve eeuw achter ons. Blijkbaar zijn de Portugezen althans op het vlak van corona minder vatbaar voor desinformatie of donderpreken dan Nederlanders.

Er komen twee medicijnen op de markt die, mits kort na de besmetting ingenomen, de patiënt behoeden voor ziekenhuisopnames. Als die eenmaal zijn goedgekeurd – hopelijk niet in het bedachtzame tempo waarop de verantwoordelijke instanties patent lijken te hebben – dan bestaat er voor godsdienstig gemotiveerde prikweigeraars een alternatief: medicijnen innemen na de besmetting mag immers wel van Allah God. Daar kan zelfs de meest fundamentalistische imam of dominee niets tegen inbrengen. Blijven over de slachtoffers van desinformatie en de groepen die door gebrek aan kennis van het Nederlands te weinig toegang hebben tot informatie over covid.

Van een gerichte en gecoördineerde doelgroepencampagne om mensen in Nederland tot vaccinatie te bewegen, is nog steeds geen sprake. Goedwillende dokters gaan in de grote steden op de markt staan. Dat is het zo’n beetje. Van een postercampagne in vele talen valt niets te bespeuren behalve een paar kleine pamfletjes. De sociale media van anderstaligen worden niet systematisch gevoed met correcte informatie over vaccins en waar je die voor niets kunt krijgen. Ik heb het al eens gezegd maar van een campagne rond het thema “Laat je kinderen niet zonder papa en mama opgroeien” valt niets te bespeuren. Er wordt met miljarden gesmeten maar hier moeten we het doen met een enkel lamlendig overheidsspotje, een paar persconferenties en de duiderij van virologen en artsen, die alleen namens zichzelf spreken.

Zouden gevaccineerden nieuwe lockdowns accepteren? Zouden zij zich in hun vrijheid laten beperken door een informeel maar daarom niet minder heilloos bondgenootschap tussen vaccinweigeraars en ondernemers die het verdommen creatief na te denken over manieren om de QR-codes van de klanten te controleren?

Een ding weet ik wel: Nederlanders houden er niet van bedreigd te worden. Docenten die tot de leerlingen zeggen: “Jullie hebben het allemaal zelf in de hand” kunnen gewoonlijk geen orde houden. En als ze de hele klas straffen vanwege het wangedrag van enkelingen, is helemaal het hek van de dam. Nederlanders zeggen wel: “De goeden moeten onder de kwaden lijden”, maar ze nemen het niet als ze er zelf het slachtoffer van worden.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.