Er was eens een rijke man...

Dezer dagen gaf Joper Patrick Faas, die vaak het zijne zegt over opinies op de site, een interpretatie van Lucas, hoofdstuk 16, waaruit ik een regeltje had geciteerd om Maxime Verhagen te typeren. Daarin vertelt Jezus de parabel van de onrechtvaardige rentmeester. Patrick trok de conclusie dat de Messias uiterst links had gestemd, als hij vandaag de dag had geleefd.

Decennia na mijn laatste godsdienstles nam ik serieus het eerste gedeelte van hoofdstuk 16, vers 1 tot en met 12,  ter hand. Het bleek een buitengewoon actuele tekst die zelfs zou kunnen slaan op de hernieuwde gesprekken tussen Merkel en Sarkozy, de rol van de verzorgingsstaat en de aanpak van de kredietcrisis.

Professor van der Meulen vertelt in zijn mooie boek over de zwarte kousenkerken over de installatie van ene ds. Prinsen het volgende. Zijn voorganger, die de ceremonie leidde, vond dat met deze herder een verkeerde keuze was gemaakt. Daarom liet hij de gemeente zingen: “Vest op prinsen geen betrouwen, daar men nimmer heil bij vindt.” Dat is psalm 146, vers 3. In de nieuwe vertaling: “Vertrouw niet op mensen met macht, op een sterveling bij wie geen redding is.”

Eigenlijk doe ik nu hetzelfde met Lucas 16. Of Jezus zich met deze parabel van zijn Roemerzijde laat zien, weet ik niet, maar toch geeft het verhaal stof tot nadenken en discussie.

“Er was eens een rijke man die een rentmeester had en te horen kreeg dat de rentmeester zijn eigendommen verkwistte.[2] De rijke man riep de rentmeester bij zich en zei tegen hem: “Wat hoor ik over jou? Leg verantwoording af van je beheer, want je kunt niet langer rentmeester blijven.”[3] Toen zei de rentmeester bij zichzelf: Wat moet ik doen nu mijn heer mij het beheer afneemt? Werken op het land kan ik niet, en voor bedelen schaam ik me. [4]Maar ik weet al wat ik moet doen om ervoor te zorgen dat de mensen, wanneer ik van mijn beheerderstaak ben ontheven, mij bij hen thuis ontvangen. [5] Een voor een riep hij de schuldenaars van zijn heer bij zich. De eerste vroeg hij: “Hoeveel bent u mijn heer schuldig?”[6] “Honderd vaten olijfolie,” antwoordde de schuldenaar. De rentmeester zei tegen hem: “Hier is uw schuldbewijs, ga zitten en maak er gauw vijftig van.” [7]Daarna vroeg hij aan de volgende schuldenaar: “En u, hoeveel bent u schuldig?” “Honderd balen graan,” luidde het antwoord. De rentmeester zei: “Hier is uw schuldbewijs, maak er tachtig van.” [8] En de heer prees de oneerlijke rentmeester omdat hij slim had gehandeld. De kinderen van deze wereld gaan immers slimmer met elkaar om dan de kinderen van het licht. [9]Ook ik zeg jullie: maak vrienden met behulp van de valse mammon, opdat jullie in de eeuwige tenten worden opgenomen wanneer de mammon er niet meer is.

[10] Wie betrouwbaar is in het geringste, is ook betrouwbaar als het om veel gaat, en wie oneerlijk is in het geringste is ook oneerlijk als het om veel gaat. [11]Als jullie onbetrouwbaar blijken in de omgang met de valse mammon, wie zal jullie dan werkelijk belangrijke dingen toevertrouwen? [12] En als jullie onbetrouwbaar blijken met wat een ander toebehoort, wie zal jullie dan geven wat jullie zelf toekomt? [13] Geen enkele knecht kan twee heren dienen: hij zal de eerste haten en de tweede liefhebben, of hij zal juist toegewijd zijn aan de ene en de andere verachten. Jullie kunnen niet God dienen én de mammon.”