Eurlings, Kamp, de VVD... het lijken weer feodale tijden

Gelukkig  ben ik nooit een van die types geweest die als het over politiek ging zei: ‘Het zijn allemaal zakkenvullers en ze liegen toch allemaal’. Maar ik vrees dat mijn geloof in de onkreukbaarheid van de politiek, een enorme knauw heeft gehad, nee erger nog, ik ben m’n geloof kwijt.

Op basis van het aantal VVD affaires waarvan Robin van Linschoten (ex-staatssecretaris en strafrechtelijk vervolgd) en Henri keizer (ex-voorzitter) nog onlangs in het nieuws waren, is het demagogisch makkelijk mogelijk om de VVD een verzameling van amorele graaiers te noemen. Helaas voor de VVD is dit niet alleen demagogie maar wordt dit ook nog eens cijfers gestaafd. Vrij Nederland stelt sinds 2013 de Politieke Integriteits-Index op.

Ik citeer bijna letterlijk: “De VVD had in 2016 met vijftien politici in opspraak de meeste affaires. D66 had er vijf, het CDA vier, PvdA drie en PVV één. Dit is het vijfde jaar op rij dat de VVD de meeste affaires telt. In 2016 werden drie VVD-politici strafrechtelijk veroordeeld.

De bekendste strafzaak is die tegen Jos van Rey. De rechtbank in Rotterdam veroordeelde hem tot 240 uur taakstraf wegens het lekken van informatie bij de sollicitatieprocedure voor de burgemeester van Roermond en voor corruptie. Zijn voormalige partijgenoot en collega-wethouder Tilman Schreurs werd ook schuldig bevonden, maar kreeg geen straf opgelegd. Beiden zijn in hoger beroep gegaan. In april werd Rolf Zincken (raadslid in Weert) tot 60 uur taakstraf veroordeeld wegens mishandeling. De Hoge Raad veroordeelde Ton Hooijmaijers definitief tot twee jaar en vier maanden cel wegens corruptie.

Een van de opvallendste  conclusie van het onderzoek is dat politici van de VVD en zijn afsplitsing de PVV veel meer dan anderen tegen het strafrecht aanlopen. Minstens zo opvallend daarbij is dat de partijleidingen van de VVD en de PVV bij integriteitsproblemen vaak niet of heel mild reageren. Dat is opmerkelijk omdat uitgerekend die twee partijen zich het sterkst profileren als harde crimefighters ” einde citaat.

Het afgeven van een VOG aan Camiel Eurlings (CDA) en het afserveren van de klacht wegens corruptie van de heer Kamp (ook weer VVD) zijn wel de druppel die de emmer doet overlopen.

Over Eurlings kan ik kort zijn, sport is emotie en in overleg moet je tegen heftige tegenspraak kunnen en je verlies nemen. Daarnaast heeft het IOC een voorbeeld functie en kan het toch niet zo zijn dat daar iemand zit met een strafblad wegens ernstige mishandeling. Terwijl sporters die over dezelfde schreef gaan worden uitgesloten. En onze Camiel is een boos mannetje.  Ik zie onze Camiel nog staan op de CDA vergadering, met een van woede vertrokken gezicht saluerend, om met Geert Wilders te mogen regeren. Het afgeven van een Verklaring Omtrent gedrag (VOG) aan Eurlings is onwenselijk, onvoorstelbaar en onverteerbaar. Schande. Op Schiphol mag je niet eens schoonmaken met een veroordeling, je krijgt namelijk geen VOG.

Het afwijzen van de  corruptieklacht tegen Henk Kamp is even erg, misschien wel erger. Met je privé auto, pak weg honderd km naar Pon importeur rijden, terwijl je je eigen garage in Tukkerland of de Achterhoek gewoon links laat liggen. Dan toevallig geen rekening krijgen en dat dan als onhandig betitelen. Het doet me denken aan de excuses van een politicus in het satirisch programma little Brittain. Gênant en ongeloofwaardig, temeer daar gewone medewerkers voor het zelfde vergrijp zijn overgeplaatst en daarna geloosd.

Het lijken weer feodale tijden, wat ook lijkt te worden bevestigd door het boek van een backbencher van de VVD. Er zijn veel offers gebracht tijdens de Franse Revolutie om de feodaliteit te bestrijden en om de Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap inhoud te geven. Sinds de val van de Berlijnse muur en de verschrompeling van het communisme is er geen natuurlijke vijand meer die het kapitalisme beteugelt. Het ‘contract social’ wordt op allerlei manieren ondergraven en geschonden, waarbij niet het onschendbaar recht op leven, maar het recht op eigendom het belangrijkste mensenrecht lijkt geworden.

Volgens de huidige liberalen lijkt Vrijheid, het recht om zoveel te mogen verdienen als je wilt. Gelijkheid, dat iedereen dat zou moeten willen en Broederschap dat je de juiste vrienden op de golfbaan moet kiezen. Treurig maar waar. Terwijl naar mijn mening een van de belangrijkste basiselementen voor een leefbare maatschappij Trust (vertrouwen) is, dit wordt ook bevestigd door het tweede boek van Francis Fukuyama dat, omdat het niet in de rechtse kraam te pas komt, bijna nooit wordt aangehaald, in tegenstelling tot het Einde van de geschiedenis, maar dat is dan ook anticommunistisch. Vertrouwen is een van de hoekstenen voor onze hoogontwikkelde samenleving en die wordt door deze twee voorbeelden op een ernstige wijze geschonden net zoals in die goede oude Feodale tijden.

cc-foto:  Roel Wijnants