Europa laat ijsbeer uitsterven

Er gloeide weer een sprankje hoop aan de horizon. Zou er tijdens deze CITES-conferentie (Convention on International Trade in Endangered Species) dan toch steun komen voor de ijsbeer? De cijfers liegen er namelijk niet om: in 2050 zullen er nog slechts zo’n 8000 witte beren over zijn. Niets staat extra bescherming in de weg zou je denken. Maar dan had je waarschijnlijk geen rekening gehouden met Europa.

Het nobele voorstel van de Verenigde Staten en Rusland om de ijsbeer op Lijst 1 te plaatsen (commerciële handel in het dier of delen van het dier wordt dan verboden) werd net als drie jaar geleden, afgeschoten door Europa. Laten we even terug gaan naar de vorige conferentie. De Verenigde Staten dienden toen hetzelfde voorstel in. Europa, goed voor 27 van de 177 stemmen, vond toen dat de VS ‘eerst maar eens iets moest doen aan de grootste bedreiging voor de ijsbeer: de klimaatverandering’. Het voorstel werd afgewezen en de ijsbeer werd weer drie jaar lang vogelvrij verklaard.

In de afgelopen vijf jaar is het aantal verhandelde ijsberenhuiden met 375 procent gestegen, de prijs voor een huid is meer dan verdubbeld. Aangezien er goed geld te verdienen valt in de handel, stijgen de jachtquota elk jaar explosief. Zo komt de ijsbeer in een vicieuze cirkel terecht waar geen ontsnappen aan is. Hoe hoger de prijs die betaald wordt, hoe meer er gejaagd wordt. Hoe meer er gejaagd wordt, hoe zeldzamer ijsberen worden. En helaas… hoe zeldzamer iets is, hoe meer ervoor betaald wordt.


Natuurlijk dient ook het probleem van de klimaatverandering aangepakt te worden, maar dat sluit niet uit dat de ijsbeer niet beschermd kan worden tegen de jacht. Ze worden nu van alle kanten bedreigd, zodat de populatie al is afgenomen tot nog zo’n 20.000 dieren.

Genoeg reden dus om de ijsbeer extra te beschermen. Duitsland, Polen, België, Bulgarije, Tsjechië en Hongarije stonden direct achter het voorstel van de VS en Rusland. Staatssecretaris Dijksma liet zich op de valreep overtuigen om ook voor meer bescherming te stemmen. De hoop groeide! Jammer genoeg werden de Europese landen het maar niet eens en kwamen ze met een alternatief voorstel: Canada moest voortaan laten weten hoeveel ijsberen het per jaar zou doden. Dit voorstel ging volledig voorbij aan het feit dat Canada elk jaar de jachtquota bekend maakt. Het zal weinig verbazing wekken dat dit voorstel geen steun kreeg. Hierop besloot de EU zich van stemming te onthouden. Maar liefst 27 stemmen gingen in rook op, net als de toekomst van de ijsbeer.

Hoewel Europa dus geen vuist maakt tegen de Canadese jacht, doen de Canadezen dit zelf wel. 85 procent van de Canadezen is namelijk voor een commercieel handelsverbod op ijsbeerproducten en 72 procent van de bevolking keurt het af dat hun regering tegen het voorstel van de VS stemde (Environics, 2013).

De volgende conferentie vindt plaats in 2016 in Zuid-Afrika. Drie jaar om onze Europese politici te overtuigen van de noodzaak om de ijsbeer extra te beschermen. Het zou toch zonde zijn als uw kleinkinderen dit prachtige dier alleen kennen uit plaatjesboeken?