Europese commissie schrapt eigen 'nieuwssite'

De Europese commissie heeft het onzalige plan om een eigen ‘nieuws service’ op te zetten alweer naar de prullenbak verwezen. Of zoals de Wall Street Journal het treffend uitdrukte: ‘EU: “Nyet” to “Pravda” News Site”.

Voor wie het gemist heeft kort de voorgeschiedenis. Eind vorig maand schreef de Europese Commissie een ‘tender’ uit, waar belangstellenden op konden intekenen. Voor een bedrag van 3,2 miljoen euro per jaar moest de geselecteerde ‘contractor’ een nieuws service opzetten, die ‘accuraat’ zou berichten over de ‘politieke prioriteiten’ van de Europese instituties.

Want de meer dan 500 geaccrediteerde journalisten in Brussel doen, in de ogen van de commissie, hun werk niet goed. Die berichtgeving is, zo zegt de EC, ‘vaak schaars, onregelmatig en mist het bredere Europese perspectief’. Dat ging de EC dus even beter doen.

Dood paard Nu valt er wel wat af te dingen op de berichtgeving over Europa. Zelf heb ik het wel eens vergeleken met ‘sleuren aan een dood paard’. Het is vaak ingewikkeld nieuws zonder ‘instant impact’; ‘richtlijnen’, die meestal nog een lange weg langs de Europese instituties hebben af te leggen om pas in een verre toekomst werkelijkheid te worden.

De Brusselse correspondenten mogen brood zien in zo’n verhaal, eindredacteuren vullen liever hun kolommen of zendtijd met frauderende europarlementariërs of gesteggel over het olijfoliekannetje op de dinertafel. Relevante verhalen, maar de ‘context’ van Europa is daarbij vaak ver te zoeken.

Maar de Europese Commissie – in feite de belangrijkste speler in Brussel – is natuurlijk de laatste om die ‘context’ aan te geven. Of, zoals ze zelf zegt, het nieuws ‘te filteren, selecteren en verklaren’ om zo aan een beter ‘begrip van EU-aangelegenheden’ te werken.

Dank je de koekoek!

Om haar boodschap uit te dragen heeft de Europese Commissie, zo heeft de Wall Street Journal opgeteld, al 122 woordvoerders in dienst. Voor ‘communicatie’ staat jaarlijks ruim 100 miljoen euro op de begroting.  Ter vergelijking: voor de ‘Rijksvoorlichtingsdienst’ van premier Rutte is jaarlijks zo’n 6 miljoen beschikbaar, een bedrijf als KPN trekt voor zijn communicatie in Nederland 85 miljoen uit.

Aftocht Maar principieel telt natuurlijk, dat de Europese Commissie als belangrijk ‘onderwerp’ van het nieuws niet zelf de ‘maker’ van dat nieuws kan zijn. Ook niet als het gaat om het schilderen van de ‘context’. Ook niet als je belooft, dat dit allemaal ‘neutraal en onafhankelijk’ zal gebeuren.

Want wat doe je met verhalen over eurocommisarissen die in omkoop- of andere schandalen verwikkeld zouden zijn? Een dergelijke affaire heeft eind vorige eeuw bijvoorbeeld tot de val van de commissie-Santer geleid. Die ‘onafhankelijke’ journalist, op de loonlijst van de Europese Commissie, zit dan lelijk klem.

“You never bite the hand that feeds you.”

De Europese Commissie zou het geld beter besteden ter ondersteuning van onafhankelijke websites, die wel met verstand van zake over Europa berichten, maar hard moeten knokken om het hoofd boven water te houden. Ik noem ‘Euractiv.com’ en ‘EUobserver.com’. Dat zou pas getuigen van volwassenheid van de Europese Commissie.

De aftocht van de Europese Commissie bij zijn streven naar een eigen nieuwssite miste in ieder geval alle heroïek. Een medewerker van de verantwoordelijke eurocommissaris Vivian Reding liet in een tweeregelige brief aan het Brusselse perscorps weten: “Ik wil u graag informeren, dat besloten is de tender stop te zetten.”