FunX weg? Ik depressief!

Als het aan ons huidige kabinet ligt, vliegt radiozender FunX eruit. Nooit meer dat Arabische gejengel, nooit meer die exotische troep en nooit meer dat achterlijke geluid wat jongeren rappen noemen. De multiculturele samenleving is toch mislukt, dus waarom nog een zender voor multiculturele jongeren? Waar jongeren hun muziek horen? Waar jongeren nog een stukje van hun eigen culturele geschiedenis meekrijgen? Waar jongeren nog een stem hebben? En bovenal, waar jongeren nog meetellen?

Ik ben kwaad. Ik ben furieus. Ik ben pissig in het kwadraat. Als je aan FunX komt, kom je aan mij. Zo simpel is het. En dat heeft niets te maken met het feit dat ik zogenaamd ‘binnen de doelgroep’ pas. Ook werk ik niet voor FunX en heb ik er eigenlijk niets mee te maken. Nee, dit is mijn persoonlijke betoog voor het behoud van de radiozender die ik zo lief heb. Omdat ik van FunX hou. Omdat de zender alles, maar dan ook werkelijk alles, vertegenwoordigt wat ik ben. Een multiculturele meid die van verschillende muziek, culturen en mensen houdt.

Als ik  ’s ochtends opsta, luister ik naar FunX. Als ik uit mijn werk kom, luister ik naar FunX. Voordat ik ga slapen, luister ik naar FunX. Op de fiets, in de trein en op het werk luister ik naar FunX. Zelfs als ik mijn verjaardag vier, zet ik de zender aan. Dat heeft een reden. De zender past bij mij. Het geeft me wat ik nodig heb.  En ik ben geen Turk, Marokkaan of Surinamer. Nee, ik ben een Rotterdammer die is opgegroeid in een multiculturele samenleving. Met meerdere soorten muziek, verschillende vrienden en uiteenlopende religies en levensopvattingen.

Als ik  ’s ochtends opsta, luister ik graag naar de rest van de wereld. Mijn wereld draait niet alleen om de zogenaamde ‘Nederlandse bevolking’. Nee, ik hoor ook graag wat bij mijn Turkse buurman ergens van vindt of wat mijn Antilliaanse collega bezig houdt. Ook wil ik graag weten wat voor activiteiten er naast Lowlands en Parkpop georganiseerd worden. Ik luister graag naar een interview met de koningin van het Zomercarnaval, met de Surinaamse zanger Damaru, met een Turkse koekjesbakker of met één of andere Mohammed die net een eigen cd heeft opgenomen. En ik weet zeker dat ik niet de enige ben. FunX heeft niet voor niets 500.000 luisteraars.

Wat ik ook meemaak, FunX is erbij. Toen ik liefdesverdriet had, luisterde ik naar Slow Jamz. Ik huilde tranen met tuiten om nummers als ‘Nobody knows it but me’ van Babyface en ‘I’ll make love to you’ van Boys II Men. Heftig snikkend krijste ik vals mee. Mijn liefdesverdriet werd nog erger, maar dat maakte me niet uit. Het idee dat er een radiozender was die mijn gevoelens precies wist te verwoorden door middel van muziek, gaf me steun.

Toen ik net met buikdansen begon, zette ik de Arab Chart op. Op nummers van Nancy Ajram en Cheb Khaled danste ik hysterisch door de kamer. Ik schreef de nummers op, zocht ze op in de platenzaak en spaarde zo een hele collectie aan buikdansmuziek bij elkaar. Mede door FunX ben ik een goede buikdanseres geworden, daar ben ik van overtuigd.

Voordat ik uitga, zet ik de Dance Chart keihard aan om alvast in de stemming te komen. De avond begint bij mij thuis. Sterker nog, soms wil ik niet eens meer weg omdat ik het zo naar mijn zin heb. Met een wijntje en een stel vriendinnen dansen met FunX op de achtergrond werkt ook prima. Al shakend zijn er heel wat spulletjes gesneuveld. De muziek is vaak nog beter dan in een club. En het is nog goedkoper ook.

FunX is mijn onzichtbare vriend, mijn steun in de rug, mijn informatiebron, mijn beste uitgaanspartner, mijn uitgaansagenda, mijn meest betrouwbare tipgever, mijn lieve kleine broertje en mijn stoere grote zus. Ik luister al sinds 2002 naar FunX, toen ze nog voornamelijk garage en 2-step draaiden. Toen dit een succes bleek te zijn, breidden ze het uit naar andere stijlen zoals urban, latin, Arabische muziek, reggae, dancehall, hiphop en andere cross-overs. Natuurlijk werden ook de grote hits niet vergeten: ook voor een Beyoncé, een Rihanna of een Usher kun je prima bij FunX terecht. Hun motto ‘Welkom bij jezelf’, geldt voor iedereen die luistert omdat ze simpelweg van alles en nog wat draaien en aansluiten bij verschillende doelgroepen.

Als de zender er binnenkort niet meer is, barst ik in tranen uit. Dan heb ik wekenlang een kater. Nooit meer Kaapverdiaanse nummers, vernieuwende hiphopdeuntjes of Turkse geluiden uit de radio. Nooit meer luisteren naar de vertrouwde stem van Morad of Fernando. Mijn ochtenden, middagen of avonden zullen nooit meer hetzelfde zijn. Mijn kopje koffie in de ochtend zal dan anders smaken, net zoals mijn wijntje in de avond. Ik ben dan verdoemd tot Sky Radio of Radio 1. Prima zenders hoor, vooral als je van liftmuziek houdt. Vijf keer in een uur Duffy, Nick & Simon en Ilse de Lange horen vind ik persoonlijk teveel van het goede. Ik luister liever naar Patrick Graham, Gyptian, Aventura, Ne-Yo en Kempi.

Voor mij is FunX het geluid van de stad, het geluid van de jongeren en het geluid van multiculturaliteit. Voor mij is FunX niet alleen ‘Welkom bij jezelf’, maar vooral Welkom bij anderen. En ik denk dat er veel mensen zijn die er hetzelfde over denken. Het is alleen jammer dat de politiek dit niet inziet.

Voor mensen die het met me eens zijn: Funx is in een actie gestart waarbij je een applicatie kunt downloaden. Hier de link.