FvD: een harteloze partij voor harteloze mensen

De Amsterdamse gemeenteraad heeft met grote meerderheid een voorstel aangenomen om daklozen niet langer te bekeuren als zij betrapt worden op slapen in de open lucht. Het Forum voor Democratie stemde tegen, overigens samen met het CDA. In de Tweede Kamer verzetten Baudet en zijn kompaan zich als enigen tegen een voorstel om het scholen te verbieden kinderen uit te sluiten van schoolreisjes en kerstvieringen als hun ouders niet in staat zijn de zogenaamd vrijwillige bijdrage te betalen.

Hier zit een patroon in. Dit is geen onoplettendheid. Het brengt een mentaliteit tot uiting. Het illustreert een wezenlijk element in de aard van het FvD. Dat is een harteloze partij voor harteloze mensen.

Je kunt best rechts zijn en vinden dat de mensen het – wat ze ook overkomt – zelf moeten uitzoeken. Maar weerlozen, onschuldigen trap je niet dieper het moeras in.

De kiezers van het FvD hebben met de rattenvangers in de top een giftige cocktail gemeen van rancune, zelfmedelijden, slachtofferschap, en het idee dat ieder ander een profiteur is behalve zij zelf. Daarbij richten ze hun blik niet naar boven, naar de vergaderzalen van de raden van bestuur. Nee, zij vinden dat zij daar ten onrechte geen deel van uitmaken. Hun afgunst richt zich op buitenlanders, daklozen, arme kinderen, werklozen want – denken ze – dat vreet maar uit een ruif, die voor ons bestemd is, eeuwig miskenden dat zij zijn.

Gezien de peilingen en de opkomst bij de toogdagen van Thierry Baudet kent Nederland nogal wat harteloze mensen. Toch gauw een procent of twaalf. Laat ze in hun onsmakelijke sop gaar koken. Hinder ze niet als ze een sporthal afhuren om in elkaar verbittering te gloriëren.

Gun ze hun plek. Maar werk niet met ze samen. Omring ze met een cordon sanitaire. Isoleer ze. Anders maken ze de beste tradities kapot van het Nederland zoals dat in een proces van eeuwen door onze voorvaderen is vormgegeven: het land van tolerantie, het land van elkaar juist wel iets gunnen, het land van de Verlatinghe en van Spinoza, van Michiel de Ruyter en Hannie Schaft.