Garanties missie een papieren werkelijkheid

Zo’n anderhalf jaar geleden kwam de internationale gemeenschap schoorvoetend tot de conclusie dat de strijd in Afghanistan niet door één van de partijen met militaire middelen te winnen was. Dus dat er onderhandeld zou moeten worden door alle partijen om tot een vredesregeling te komen. De Navo is vanaf dat moment aan een exit-strategie gaan werken. Kern is: nu extra hard vechten, Afghaans militair en politiepotentieel in snel tempo opvoeren en dan op korte termijn de militaire inspanning beëindigen. Wij geloven niet in die aanpak.

De nieuwe militaire missie van het kabinet is onderdeel van deze Navo-aanpak en daarom hebben wij deze niet gesteund. De politieagenten die worden opgeleid worden onderdeel van de oorlog, of zij dat willen of niet. Daarom is het geen civiele missie, maar gewoon een militaire missie. Daar veranderen de door GroenLinks gevraagde garanties dat deze agenten niet bij die strijd worden ingeschakeld, helemaal niets aan. Dat is een papieren werkelijkheid, dat is Haagse werkelijkheid en geen Afghaanse werkelijkheid.

Van zeer veel verschillende kanten is aangegeven dat een onderscheid tussen politie en militair in Afghanistan in de praktijk volstrekt niet te maken valt, de politie voert paramilitaire taken uit. De politiechef uit Kunduz, een woordvoerder van het Afghaanse ministerie van Binnenlandse zaken bevestigen wat de Afghaanse minister van Binnenlandse Zaken eerder in de hoorzitting al zei: dat ‘de politie schouder aan schouder vecht met het leger tegen de Taliban. We moeten wel, het kan niet anders.’ Dát is de Afghaanse werkelijkheid.

Om op eigen benen te staan hebben de Afghanen de instellingen nodig die bij een rechtsstaat horen. Dit alles zal je niet bereiken door te investeren in een Navo-missie die gericht is op zo snel mogelijk vertrek. Maar wel door die organisaties en mensen te steunen die dag in dag uit voor en met de Afghanen aan een vreedzaam, beter ontwikkeld en toekomstgericht Afghanistan werken.