Gaza onleefbaar

In augustus 2012 publiceerde de VN-vluchtelingenorganisatie UNRWA een rapport met de alarmerende titel “Gaza 2020 – A liveable place?” Die titel had UNRWA bewust gekozen: om de wereld wakker te schudden. Want hoe vreselijk is het als er aanleiding is om aan te nemen dat een enclave waarin 1,8 miljoen mensen wonen binnen luttele jaren permanent onleefbaar wordt.

UNRWA’s noodkreet werd niet serieus genomen, in elk geval niet in Washington en in Europese hoofdsteden waar regeringen zetelen die de macht hebben om de Gazanen uit hun misère te bevrijden. De illegale blokkade, waar opeenvolgende Israëlische regeringen de Gazastrook sinds 2007 aan onderwerpen, duurde voort.

Hierdoor verslechterden de leefomstandigheden in Gaza verder, tot in juni 2014 een dieptepunt bereikt was: sinds 1967, toen de Israëlische bezetting begon, was de sociaaleconomische situatie in Gaza nooit zo slecht geweest.

Dat was de stand van zaken in juni 2014 – al voor de Israëlische aanval op Gaza, die begin juli begon en 50 dagen duurde. Dat conflict was voor de 1,8 miljoen burgers in Gaza traumatischer en verwoestender dan alle eerdere conflicten.

Eten Mijn loopbaan heeft in het teken gestaan van het bevorderen van de rechten en het welzijn van kinderen. Het lot van kinderen in Gaza gaat me dan ook na aan het hart. 521 van hen werden een jaar geleden gedood. 1.000 raakten gewond; een groot aantal van hen is blijvend invalide. 400.000 kinderen in Gaza hebben dringend psychologische hulp nodig.

Het staat in een dramatisch rapport van VN-organisatie UNCTAD, dat onlangs gepubliceerd is. Ik wil u aanbevelen dat rapport zelf te lezen.

Wat UNCTAD op 15 pagina’s beschrijft, is een uiterst kwetsbare samenleving, ook op de Westelijke Jordaanoever, die diep ontwricht is. Ik beperk me hier tot Gaza. Over het effect van de Israëlische blokkade, al voor het conflict in 2014, zegt UNCTAD: “It inflicted large-scale destruction on Gaza’s local economy, productive assets and infrastructure.”

Over het conflict in 2014: “The latest military operation has effectively eliminated what was left of the middle class, sending almost all of the population into destitution and dependence on international humanitarian aid. With the destruction of the economy and its capacity to create jobs, food insecurity now affects 72 per cent of households.”

72% van de huishoudens weet niet of ze de volgende dag genoeg te eten hebben. De werkeloosheid in Gaza is opgelopen tot 44%.Van de 18.000 huizen die het Israëlische leger in 2014 heeft verwoest, is niet één herbouwd. 100.000 Gazanen zijn nog steeds dakloos.

Israël staat niet toe dat de Gazanen op energiegebied zelfvoorzienend worden. Het kostbare gas dat voor de Gazaanse kust gevonden is, mogen zij niet winnen. De enige elektriciteitscentrale in Gaza raakte in 2014 zwaar beschadigd. Gaza is voor elektriciteit en brandstof afhankelijk van Israël. Via de blokkade zorgt Israël ervoor dat daar een chronisch tekort aan is.

Water Door de blokkade en het tekort aan elektriciteit en brandstof spitst zich ook de watercrisis toe. Gaza is afhankelijk van één aquifer (ondergronds waterreservoir). Maar 95% van het water dat daaruit wordt opgepompt, is door ernstige verontreiniging al niet meer geschikt voor consumptie. Want door de blokkade kan vitale apparatuur voor waterzuivering en –beheer Gaza niet bereiken. Als niet spoedig wordt ingegrepen, wordt de aquifer permanent onbruikbaar.

De Nederlandse regering heeft enkele jaren geleden een dure vrachtwagenscanner gedoneerd, die de export van producten uit Gaza zou moeten faciliteren. Lang hebben de Israëlische autoriteiten verhinderd dat die scanner zijn werk kan doen. Inmiddels is hij in gebruik, maar per dag passeren slechts vijf vrachtwagens de scanner. Een druppel op een gloeiende plaat.

Op 20 juli jl. publiceerden de 28 EU-lidstaten een verklaring, waarin ze zeiden:

“An immediate priority must be to address the grave situation in the Gaza Strip. One year after the conflict, the humanitarian and socio-economic situation in the Gaza Strip remains dire… The EU calls for a fundamental change of the political, security and economic situation in the Gaza Strip, including the end of the closure and a full opening of the crossing points, while addressing Israel’s legitimate security concerns.”

Maar dat zijn woorden, zoals we die zo vaak hebben gehoord. Gaza glijdt af naar onleefbaarheid – waarom grijpt Europa dan niet in?

Dit artikel verscheen ook op de website van The Rights Forum

cc-foto: andlun1