Geen geheimen meer

Afgelopen weekend vond op het terrein van de Beekse Bergen in Hilvarenbeek voor het eerst het festival ‘Best Kept Secret’ plaats. Je moet het maar durven: in tijden van crisis, terwijl het ganse land de hand op de knip houdt, een nieuw festival opzetten. Met het grote aanbod – van Pinkpop tot Lowlands tot Where the Wild Things Are – denk je bovendien niet snel aan een gat in de markt, eerder aan ultieme verzadiging. De organisatoren van Best Kept Secret meenden gelukkig anders en deden een – zeer geslaagde – poging tot iets nieuws te komen.

Foto: Anton Coene

De ultieme mix De titel van het festival deed vermoeden dat het een intiem onderonsje zou worden. Dat alleen mijn beste vrienden en ik vanaf een klein podiumpje toegezongen zouden worden door grote namen als Arctic Monkeys of Sigur Rós. Dat we, al zwemmend in het beekje, zouden luisteren naar de stoere punkchicks van Savages of de zoete klanken van Agnes Obel. Bij het kampvuur zou Alt-J zorgen voor een feestje en de Belgische indie-band Balthazar zou ons tot diep in de nacht doen proosten op het nummer “Blood like wine”.

Die hang naar exclusiviteit en kleinschaligheid hebben de organisatoren perfect weten te vangen door een festival neer te zetten dat groot genoeg is om een echte speler op de markt te kunnen worden en grote namen te kunnen lokken, maar klein genoeg om de bezoekers ademruimte te geven en de illusie te wekken samen met een select gezelschap ook nieuwe bandjes te ontdekken.

Foto: Lisa Boels

Lineup

De programmering van het festival was met headliners als Arctic Monkeys, Damien Rice en Sigur Rós veelbelovend. Eerstgenoemden gaven op vrijdag een wervelende show. Frontman Alex Turner wist menig vrouwenhart harder te doen kloppen en dat kwam niet alleen door zijn vetkuif. De klassieker “I Bet You Look Good on the Dancefloor” werd met zulke perfectie ten gehore gebracht, dat een daverend applaus niet uit kon blijven. Damien Rice, die voor het eerst in jaren weer een bezoekje aan Nederland bracht, toonde zich van zijn Ierse kant. Al verhalend sloeg hij de ene na de andere rode wijn achterover. “Nóg één?” riepen bezoekers terwijl ze met open mond het spektakel aanschouwden en afwachtten wat zou volgen. Zelfs zij die geen grote fan zijn van Rice konden niets anders dan concluderen: hier staat een groot man. Een top-artiest die in zijn eentje op het grote podium de menigte in ontzag en verbazing naar hem deed staren.

Naast muziek was er op het festival helaas geen ruimte voor randprogrammering. Naar verluidt wilden de organisatoren dat het festival zou draaien om de optredens. Wie even niet naar een act wilde, kon terecht bij het vierde podium, door bezoekers al snel omgedoopt tot ‘de disco’, om te dansen, of bij één van de vele eettentjes. In combinatie met het druilerige weer was dat toch wel een misser met als gevolg dat de vroege vogels onder de bezoekers zich van ’s morgens vroeg tot aanvang van het festival in de middag moesten vermaken in de tent op de camping, in het bungalowpark of bij de snacktent.

Foto: Lisa Boels

Biofriet en bier De eettentjes op het festival waren zorgvuldig uitgekozen. Geen grote ketens, maar biologisch verantwoorde snacks voerden de boventoon. Van fish&chips, tot couscous, varken van het spit en de Rotterdamse kapsalon van Sticky Fingers. Gezien de rijen ging de voorkeur van de meeste bezoekers toch uit naar ouderwets patat van de biofriettent, kroketten en bier. Hoewel ook aan de vegetariërs is gedacht – met één vega-tent – spitste het aanbod zich vooral op de hardcore carnivoor. Ik kan voorlopig even geen hamburgers meer zien.

Geen geheimen meer Na alle lovende recensies is het geen geheim meer: Best Kept Secret is hét nieuwe festival voor wie zijn stinkende best heeft gedaan om een kaartje voor het kleine Into The Great Wide Open (ITGWO) te krijgen, maar het niet is gelukt. Hoewel in omvang groter, heeft het kleine grote broertje van ITGWO de potentie om zomaar uit te groeien tot één van Nederlands meest magische festivals.

Foto: Juri Hiensch