Geert is een clown

Het fascisme is een gewelddadige ideologie. Nu Geert ‘s ochtends het gezicht van Anders Breivik in de spiegel ziet wordt duidelijk hij zelf geen fascist is, maar een clown.

Eerst, een gedachte-experiment:

[let op, dit is een fictief scenario, elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen berust op louter toeval]

Wat zou zo’n scenario betekenen? Zou het de voorbode van een geslaagde staatsgreep zijn? Niet bijzonder waarschijnlijk, toch? Sterker nog, het hele scenario is zo absurd dat ik het hier gerust als grap ten tonele kan voeren.

Ander scenario dan:

[let op, dit is echt gebeurd]

Op 10 juni 1924 wordt Giacomo Mattioti, een Italiaanse socialist, door een fascistische knokploeg ontvoerd. Twee maanden later wordt zijn stoffelijk overschot gevonden. Mattioti had kort voor zijn dood betoogd dat de recente verkiezingen een farce waren geweest. Mussolini zou zich daarop hebben laten ontvallen dat Mattioti’s nabestaanden alvast zijn grafrede konden gaan schrijven.

Wat gebeurde er daarna? De moord op Mattioti was in eerste instantie een grote klap voor de fascistische beweging. Mussolini’s regering bleef echter overeind. Na een onrustige periode sprak Il Duce op 3 januari 1925 dat ‘al het geweld zijn verantwoordelijkheid was’. Waarom? Omdat hijzelf ‘ een gewelddadig klimaat had gecreëerd ’. Deze speech wordt als het begin van Mussolini’s dictatuur beschouwd. Zijn werkelijke aandeel in de dood van Mattioti is nooit opgehelderd.

De twee verschillende scenario’s laten zien waarom het absoluut onzinnig is om de PVV met het fascisme te vergelijken. De PVV-terreur is tot dusver niet verder gegaan dan de nobele kunst van het brievenbusplassen (Eric Lucassen) en wat onschuldig dronkemansgelal (Hero Brinkman). Geert, die al sinds 1990 op het Binnenhof werkt, leeft voor de parlementaire politiek. Sinds hij niet meer de deur uit kan zonder vier spierbonken is Den Haag zijn raison d’être .

Akkoord, Geert bedrijft geen pragmatische polderpolitiek. En hij koestert inderdaad een reeks van intellectueel magere, xenofobe en hysterische waanbeelden. De kern van het fascisme, geweld, is echter totaal afwezig in zijn ideologie. Mussolini claimde heel bewust de politieke verantwoordelijkheid voor Mattioti’s dood. Geert wist niet hoe snel hij naar zijn telefoon moest grijpen om te twitteren dat hij het drama in Noorwegen ook zo tragisch vond.

Geweld bracht Mussolini aan de macht, geweld zou het einde van de PVV betekenen.

Diegenen die in de PVV een pseudo-NSB zien hebben te weinig vertrouwen in onze parlementaire traditie en rechtsstaat. Het fascisme kon opkomen in extreem onzekere tijden en in democratieën die buitengewoon fragiel waren. Auteurs als Rob Riemen, Thomas von der Dunk en Michael Blok nemen de PVV te serieus. Dat kan gevaarlijk zijn. Het op een fascistisch voetstuk plaatsen van een stel clowns werkt radicalisering van hun achterban in de hand.

Nu zult u misschien net als Rob Riemen denken: ‘Jawel… maar je moet de PVV vergelijken met de opkomst van het fascisme, niet met het einde ervan.’ Punt is echter dat het fascisme van meet af aan een gewelddadige beweging was. Georges Sorel, een invloedrijk filosoof, had in zijn Réflections sur la violence (1908) al geschreven dat alleen geweld de wereld van barbarij kan redden. Fascisten geloofden dat hun agressie het dwangmatige keurslijf van de parlementaire democratie kon vernietigen. Geert voelt zich juist als een vis in het water van de Tweede Kamer.

In een interview met het NRC Handelsblad pareerde Riemen voorgaande kritiek met de stelling dat ‘als je het pas fascistisch noemt als het geweld gebruikt’, het al te laat is. Ik vind dit een lafhartige truc om de oorlogsmisdaden van de Nazi’s op een bekrompen, maar geweldloze parti.. – excuus, beweging te projecteren. Riemen suggereert dat de PVV uiteindelijk in geweld zal ontaarden, maar levert daar geen fatsoenlijk bewijs voor. Het is best begrijpelijk dat Geert zich ‘gedemoniseerd’ voelt door zulke vergelijkingen. Dat Geert zelf ook demoniseert, met minstens zo platte fascisme-vergelijkingen, maakt zijn verweer wel kleinzielig, maar niet onwaar.

Het wordt de hoogste tijd dat we Geert eens wat minder serieus gaan nemen. Zijn ideeën zijn abject, maar evengoed idioot. Het lijkt mij, ook electoraal gezien, veel effectiever om Gekke Geert aan te vallen op zijn gebrekkige intellect, paranoïde waanbeelden en politieke incompetentie, dan op zijn nietige geweldspotentieel. De PVV-bankjes in de Tweede Kamer worden bevolkt door pathetische kneuzen die denken dat alle statistiek onbetrouwbaar is en dat het klimaatprobleem wordt opgelost door één vroege winter. Het zijn geen vechtjassen, maar uilskuikens.

Geert is de opperclown. Wat zou het een zegen voor de twintigste eeuw zijn als Hitler dat ook was geweest.