Gefeliciteerd Dolly, gecondoleerd Dalli

Vandaag viert Dolly het Schaap, het eerste gekloonde zoogdier ter wereld, haar 15e verjaardag. Postuum weliswaar, want het kloonschaap overleed in 2003. Toch verdient Dolly een felicitatie; 93% van alle kloondieren komt namelijk dood of doodziek ter wereld. De zes levensjaren van Dolly zijn daarmee een hele prestatie.

Ook een hele prestatie is het dat de Europese Commissie in 15 jaar geen regelgeving voor kloontechnieken heeft opgesteld. Een wanprestatie wel te verstaan. Voedsel afkomstig van kloondieren is, 15 jaar na de geboorte van Dolly, ongeregeld op de Europese markt verkrijgbaar. Er zit zelfs geen etiket op dit kloonvoedsel. De consument krijgt het ongemerkt op zijn bord. Eurocommissaris John Dalli (voedselveiligheid) verdient daarvoor in tegenstelling tot Dolly een condoleance.

Morgen stemt het Europees Parlement over wetgeving betreffende etikettering van voedsel. Op het eerste gezicht de perfecte gelegenheid om etikettering van kloonvlees te regelen. Maar ook nu weer laat de Commissie het afweten. De nieuwe verordening voor voedseletikettering bevat geen kloonetiket.

Wat bevat de verordening wel? In elk geval geen etikettering van transvet. Het gezondheidsschadelijke vet wordt ook in de toekomst niet genoemd op voedselproducten in de EU.

Ook de voedingswaarden per 100 gram, die nu op elk product te vinden zijn, dreigen te verdwijnen. In plaats van per ons, mogen fabrikanten straks de voedingswaarden per ‘portie’ vermelden. Voedsel vergelijken wordt daardoor een stuk moeilijker. Ook is de informatie per portie misleidend, omdat niet iedereen even grote porties eet.

Dan het herkomstetiket. Waar komt ons voedsel vandaan? We krijgen het maar in enkele gevallen te weten. Alleen op vers varkens-, geiten-, schapenvlees en gevogelte zal het land van herkomst verplicht vermeld worden. Van bijvoorbeeld verwerkt vlees, melk en zuivel, blijft de herkomst onbekend. Een ander minpunt van de nieuwe etiketregels is de voorkant van de verpakking. Het blijft de keuze van de producent om deze te voorzien van voedselinformatie. Een oproep om energie, vetten, suikers en zout altijd op de voorkant van de verpakking te labelen, heeft het niet gehaald.

Tot slot de nationale ophef over onverdoofd ritueel slachten. Nederland koos er gelukkig voor deze praktijk te verbieden. Europa kiest ervoor om ook dit ‘rituele vlees’ niet aan de consument kenbaar te maken middels een etiket.

De nieuwe regels voor voedseletikettering verdienen daarmee, op de verjaardag van Dolly, zeker geen felicitaties.