Geluk komt met de jaren

Vrijwel alle belangrijke gebeurtenissen in het leven vinden voor je 25ste plaats: trauma’s op school, je eerste verliefdheid, kameraadschap, voor altijd, afstuderen, je eerste baan. Maar uit onderzoek zou blijken dat je het gelukkist bent op je 23ste en je 69ste. Verrassend hè? Hoe komt het dat we tussen ons 23ste en 69ste levensjaar niet zo gelukkig zijn?

Nou ja, waar praten we over? Cijfertjes en statistieken. Dit geldt absoluut niet voor iedereen. Er zijn nu eenmaal ook mensen die altijd ongelukkig zijn ongeacht hun leeftijd en er zijn er ook die altijd met een glimlach op hun gezicht rondlopen.

Het onderzoek laat de grote trend zien en in het kort is het verhaal eigenlijk dat we naarmate we ouder worden ook gelukkiger worden. Vanaf je 23ste word je steeds een beetje ongelukkiger en dat gaat zo door tot je vijftigste (je bent gemiddeld op zijn ongelukkigst tussen 40 en 50 jaar), waarna je je vervolgens steeds gelukkiger gaat voelen. En 69, dat is het jaar van het toppunt van gelukzaligheid.

Je zou het niet zeggen als je al die oudere mensen ziet die botox gebruiken, in te strakke tienerkleren rondlopen, een Harley of sportauto kopen om goed gezien te worden en hun tanden laten bleken tot ze witter zijn dan op welke leeftijd ook in hun hele leven. Iedereen lijkt jong te willen zijn. Uit onderzoek blijkt ook dat jonge mensen hun geluk groter schatten dan mensen die ouder zijn. Ten onrechte dus.

Het geluk in het leven verloopt volgens een u-curve. Als je eindelijk van je studie af bent, je hebt een geweldige partner en een leuke baan met veel uitdagingen zit je hoog in de grafiek. Maar dan begint het echte leven. Je vriendin bedriegt je, je man laat je zitten voor een jongere vrouw, de hypotheek is onbetaalbaar, je kind heeft adhd (en als dat niet zo is dan misschien last van autisme), na een paar succesvolle jaren gaat het moeilijker op je werk en blijven salarisverhogingen en promoties uit, je voetbalclub wordt al jaren geen kampioen meer, je gaat nooit meer uit dansen en vakantie met de kinderen is extreem duur, dus je gaat maar weer naar de camping bij Bakkum en al je dromen verdampen terwijl je moeite hebt te begrijpen waarom de werkelijkheid toch zo lastig is.

Uiteindelijk ben je er echter aan gewend geraakt dat het leven is zoals het is en je leert genieten van wat het nog biedt. Kleinkinderen bijvoorbeeld, stedentripjes voor twee, tennis doe je al lang niet meer om te winnen maar voor de lol, wandelen mag ook en je hoeft niet meer te rennen.

Deze U-curve is in alle landen van de wereld te zien en heeft te maken met zowel algemeen welzijn als emotioneel welzijn. Het hangt samen met een lager ambitieniveau en de capaciteit om meer te kunnen accepteren. Logisch: hoe groter je ambities, hoe meer kans dat je zult falen. Uit onderzoek blijkt ook dat mensen die beter zijn in het accepteren van het onvermijdelijke een grotere kans hebben om als ze ouder worden gelukkig te zijn. Psychologen zeggen dat we daardoor meer onszelf worden en daarmee leukere mensen. Ik hoop maar dat het waar is, want ik ben nog niet bij de 69 en als dat mijn grote hoogtepunt gaat brengen dan wacht me nog een enorm feest. Tot nu was het al zo geweldig.

 

 

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Ivan schrijft voor Joop elke dag een Gezond Weetje van de Dag:  klik hier voor een overzicht