Gerda, ook jij kan de wereld een beetje mooier kleuren

Dit is Gerda Degen.

Ze werkt twee dagen in de ruilwinkel, is vlijtig breister en verzamelt wenskaarten. Ze maakt zich zorgen. Bijvoorbeeld over contactloos pinnen. Ze schrijft daarover op Facebook: waardeloos, diegene die dat heeft uitgevonden ,heeft niet verder gekeken dan zijn neus lang is , als je de pas kwijt ben , kunnen in elke winkel 25 euro contactloos pinnen en daar is niet over nagedacht

Ze maakt zich ook zorgen over het Sinterklaasfeest. Zo schrijft ze over mensen van kleur die protesteren tegen het oude uiterlijk van Zwarte Piet: Ga terug naar je eigen land en laat ons feest met rust

Wat zou Gerda bedoelen? Voelt ze zich kwetsbaar, aangevallen of belaagd door iets? Waar kan zij aansluiting en vertrouwen vinden? Waar kan zij bescherming ervaren van datgene dat voor haar waarde heeft? De waarden waarop we onze samenleving bouwen zijn dakloos. Wat er van politici kan komen verwaait in mediastorm. Kerken hebben een steeds kleinere rol. Een enkele onderwijzer doet soms een poging. En Doutzen Kroes zet zich in voor de Friese Taal.

Gerda vindt via Facebook een plek waar mensen Zwarte Piet zwart willen houden. Ik verwacht dat ze de mensen daarachter – die ook onder organisaties Voorpost en Pegida opereren – niet ontmoet. Ik geloof ook dat het niet die zwarte schmink of gouden oorringen zijn die ze echt mist, maar iets anders. Hoe bieden we Gerda een plek waar ze zicht thuisvoelt? Hoe laten we haar de schoonheid zien van een veranderende samenleving vol kleuren en verschillende mensen?

Niet via eindeloze debatten op tv of gescheld online. Niet via politici die haar zorgen willen omzetten in populairiteit. Ook niet via intelligente opiniestukken in dagbladen en tijdschriften. Het draait om gevoel. Beelden, muziek, vormen, geuren en kleuren die een gelaagd verhaal kunnen vertellen.

Het is aan ons om plekken te ontwerpen waar mensen als Gerda net zo goed als jij en ik loskomen van een keten van beschuldigingen en discussies maar bouwen aan een alternatief. Waar schoonheid en kwetsbaarheid zichtbaar wordt en waar we zien wat er mooi is aan de wereld en aan Nederland. Door verhalen te scheppen, de wereld van alledag te voorzien van een geschiedenis, een oorsprong aan de ene kant en een toekomst, een bestemming aan de andere kant, krijgt alles verband.

Als je meer begrijpt van onbewuste of subtiele emoties en gevoelens, kun je uitingen van bekrompenheid, kortzichtige woede of agressie terugvoeren naar een bron. Pas als je ziet waar iemand die om aandacht schreeuwt echt naar verlangt, kun je diegene misschien een beetje helpen en behoeden voor een leven vol zorgen. Je kunt een spiraal doorbreken van progressieve en conservatieve mensen die rondom gevoelige thema’s al hun energie stoppen in het bevechten van elkaar. Je kunt laten zien dat achter de passie van demonstranten, petitie-stuurders en facebook-actiegroepen oprechte gevoelens van onrecht, verval of vrees zitten.

Als je schoonheid, achtergrond en complexiteit kunt zien van de dingen die in eerste opzicht lelijk, schandalig of verontrustend zijn, als je contact kunt maken in plaats van iets te bezitten of weg te gooien, als je nieuwsgierig kunt zijn in plaats van te oordelen, dan is de wereld rijk, weelderig en schitterend. In alle verwarring, onrust en verandering vind je je aanknopingspunt. Je vindt waarde waarvoor je je in wilt zetten.