Goede voornemens en emoties

Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.

We zijn er bijna. Nog twee dagen eten voordat we ons lijstje goede voornemens kunnen opstellen, drie tot vier dagen ons daaraan houden en daarna weer de draad van ons leven oppakken. Die laatste twee decemberdagen zijn extra belastend omdat juist als het jaar ten einde loopt ten prooi vallen aan de reflectie-emoties. We denken na over hoe het in 2012 is gegaan en worden overstelpt door emoties. En dan is de grote vraag: ben jij een emotie-eter?

Het maakt uit met wat voor emotie hij te maken heeft, de emotie-eter zoekt zonder er bij na te denken naar voedsel. De emotie-eter gaat met ingewikkelde gevoelens om door zich over te geven aan wat er maar aan voedsel op tafel staat. En er staat in de decembermaand nog al wat kant en klaar. Of je nu droevig bent of blij, gecompliceerde gevoelens worden verdoofd met eten. Zonder dat je erbij stil staat gaat oliebol nummer drie naar binnen.

Nog twee dagen met je familieleden en beste vrienden bij elkaar hangen in een stemming van grote verwachtingen. Want het is feest. Je voelt het in je buik en hop nog een appelbeignet. Deskundigen hebben allerlei adviezen voor de emotie-eters:

1. Zorg dat je jezelf bewust wordt van die vicieuze cirkel. 2. Als je trek hebt geef die trek dan een cijfer. Voor onvoldoendes beloon je jezelf natuurlijk niet. Maar een acht? 3. Heb je de trek niet meer dan een mager vijfje gegeven, denk dan eens na wat je op dat moment voor gevoel hebt. Denk je aan iemand die je in het afgelopen jaar verloren hebt en zoek je troost in een kersenbonbon? Voel je opwinding omdat je denkt ‘het is feest’ en moet je van jezelf daaraan meedoen door een bakje cashewnoten leeg te eten? 4. De volgende dag als je opstaat met het gevoel dat je veel te veel hebt gegeten en je daarover een beetje schuldig voelt, je er tegenover jezelf voor schaamt, dan moet je jezelf maar vergeven en zeggen dat je daar niet voor gestraft hoeft te worden door alles wat over is op te eten.

En voor de mensen die geen idee hebben wat het is wat een emotie-eter te zijn: het is niet de uitkomst van een onderzoek van de heer S. (met dat verhaal hoeven we in 2013 niet meer aan te komen, want dat is zóóóóó 2012). Er komt trouwens een speciale hoogleraar Voedsel en Gedrag. Ik hoop dat die alles heel goed gaat uitleggen en onderzoek gaat doen hoe je je gedrag kunt veranderen.

Volg Ivan Wolffers ook op Twitter Het vorige weetje: Hoe gezond is de Top 2000?

Het meest recente boek van Ivan Wolffers is: Reisgezel

‘