Halbe Zijlstra zet ons neer als een natie van faalhazen

Als het erop aankomt om peiling-PVV-ers terug te halen naar het oude thuishonk, zet de VVD graag Halbe Zijlstra in. Hij beschikt daartoe over de juiste mimiek, de juiste toon en de juiste botheid. Je kunt de fractievoorzitter voor veel aanzien maar niet voor een intellectueel, niet voor het menstype dat een Wilders onmiddellijk zou ontmaskeren als nepprofessor.

In deze hoedanigheid verzorgde Zijlstra maandagavond een optreden bij Pauw.

Zo op het oog ging hij behoorlijk te keer. Hij gaf af op Angela Merkel, die nog steeds meent dat Duitsland een noodsituatie als de huidige aankan en dan ook de kalmte bewaart die in de actuele Nederlandse politiek ver te zoeken is. Saevis tranquillus in undis zoals ze destijds over Willem van Oranje zeiden (en Colijn over zichzelf), rustig in de woedende golven. Nee, dan Halbe Zijlstra. Die vreest dat we reddeloos ten onder gaan zoals een veerboot in een ontwikkelingsland waar ze teveel passagiers op hebben toegelaten. Hij zag de verzorgingsstaat al kapseizen, hij had het over driekwart van de vluchtelingen die over vijf jaar in de bijstand zouden zitten. Hij suggereerde dat de meeste vluchtelingen in Turkije al veilig waren geweest en gaf daarbij blijk van zijn gevoel voor goede smaak door expliciet dat verdronken jongetje van de foto als voorbeeld te nemen.

Alles was erop gericht de aandacht van PVV-sympathisanten te trekken. Zijlstra was net een jager die met zo’n speciale fluit ganzen probeert te lokken. Zouden Wilderianen erin lopen? Die kans is gering want hij weigerde consequent een maximum te noemen van het aantal vluchtelingen dat Nederland zou toelaten. Ook ging hij niet in op de suggestie om Rutte eens aan te manen. Moest die met dat Nederlandse voorzitterschap van de EU Merkel niet eens een stevig standje geven? Tenslotte schiep Zijlstra geen helderheid over zijn ook al in Trouw gedane suggestie om eens uit liberalisme een geloofsvervolgingkje op touw te zetten van salafisten, als zij hun normen aan anderen opleggen. Wat ze nou precies minder zouden mogen dan pakweg oud-gereformeerden die hun vrouwen verbieden een lange broek te dragen en dit ook van de kansel verkondigen, of dat het in dezen gelijke monniken gelijke kappen zou zijn, de tv-kijker bleef in het onzekere over wat de praktijk zou zijn na zoveel streng geformuleerde theorie.

Met andere woorden: Zijlstra deed nare uitspraken om het klimaat van angst, afkeer en hysterie in Nederland nog wat te voeden in de hoop dat dan in 2017 een paar stemmen extra voor de VVD overschieten, maar concrete toezeggingen deed hij niet. Dat hebben PVV-ers door. Zij zijn pas tevreden als zij een “Grenzen dicht” horen.

Dieptepunt was zijn vergelijking van Merkel met het jarige meisje in Haren, dat destijds iedereen uitnodigde om naar haar party te komen, wat aldus Zijlstra ook gebeurde. Maar het blijft holle taal.

Toch bleef er nog iets anders hangen. Iets dat eigenlijk heel vreemd is voor de fractievoorzitter van de erkende Nederlandse ondernemerspartij, van de beurs en het bedrijfsleven, van de blanke top der duinen en van Hollands vlag aan vreemde kust.

Halbe Zijlstra heeft kennelijk het vertrouwen in de kracht van Nederland verloren. Hij denkt dat we het niet aan kunnen. Dat wij met zijn allen niet in staat zijn om de vluchtelingenstroom naar ons land in goede banen te leiden. Dat we die mensen niet kunnen onderbrengen, niet naar school kunnen laten gaan, niet kunnen integreren in onze samenleving. Hij zette het Nederlandse volk neer als een natie van faalhazen, als een decadent land in verval. Als een staat die bezwijkt, oog in oog met de eerste de beste crisis.

Nederland behoort tot de rijkste landen op deze planeet. Met nog geen 17 miljoen inwoners zetten wij volgens bepaalde berekeningen toch de vijftiende economie van de wereld neer. Een andere ranglijst plaatst ons land op nummer 22. Als wij met zijn allen dit probleem niet kunnen oplossen, dan is onze samenleving ernstig ziek. Het Wir schaffen das nicht, al dat tsunami-gejammer moet in het buitenland toch de indruk wekken dat we hier de zaken niet meer in de hand hebben, ook op ander gebied dan het vluchtelingenprobleem. Het goud dat er blinkt is kennelijk klatergoud. In zo’n land kun je beter niet investeren.

En juist Zijlstra slaat in wanhoop de handen voor ogen. Juist rechts tamboereert op de zwakte van Nederland op de gedachte dat we de dingen niet meer voor elkaar krijgen. Dat we als samenleving niet opgewassen zijn tegen de eisen van de eenentwintigste eeuw.

De VVD is de partij van de hopeloosheid, het verzamelbekken van de opgevers.