De Palestijnen leren het nooit en ze zoeken het maar uit
De vrijlating van Gilad Shalit in ruil voor 1027 Palestijnse gevangenen is een public relations triomf geworden voor Israël. Althans in het westen. Daar hoefde premier Netanyahu zelf weinig voor te doen. Hamas reikte hem de zege op een presenteerblaadje aan. Dinsdagochtend rond het uur van vrijlating verklaarde de Hamas-leider Khaled Meshaal dat het allemaal naar meer smaakte.
Op een bijeenkomst van Palestijnse studenten in Damascus zei Meshaal: “het ontvoeren van israelische militairen loont”. De vrijgelaten Palestijnse gevangenen lieten zich evenmin onbetuigd. Ze hadden nergens spijt van, zeiden ze. De chauffeuse van een zelfmoordterrorist spande de kroon. Ze lachte blij, toen ze hoorde dat haar passagiers niet drie maar acht slachtoffers had gemaakt. Dat waren voornamelijk kinderen want het militaire doelwit door deze held en heldin uitgezocht was de pizzeria van de familie Schijveschuurder in Jeruzalem.
Schijveschuurder, dat is niet alleen Jeruzalem. Dat is vooral ook Amsterdam. Daardoor krijgt zo’n lachje voor Nederlanders extra cachet maar ook in de rest van Europa en Noord-Amerika zal dit interview zijn werk doen. Met zulke vijanden heeft Netanyahu geen vrienden nodig.
Opnieuw hebben Palestijnen zichzelf neergezet als genadeloze en gewetenloze terroristen. Opnieuw deden leiders en zelfbenoemde woordvoerders van dit ongelukkige volk een geslaagde gooi naar de Nobelprijs voor het ingooien van de eigen glazen. Ze leren het nooit en ze zoeken het maar uit.