Het groene plafond

In tegenstelling tot andere groene partijen in Europa weet GroenLinks in Nederland niet de groene kiezer aan zich te binden. De partij blijft sinds haar oprichting rond de tien zetels zweven, terwijl het potentieel veel groter is. GroenLinks stoot elke keer haar neus tegen een zelf opgelegd ‘groen’ plafond door haar onduidelijke profiel.

Een van de belangrijkste redenen waarom GroenLinks hier tegen aanloopt, is omdat het voor de kiezer onduidelijk is waar de partij nu werkelijk voor staat. Daarbij gaat het niet om wat mooi beschreven staat in het partijprogramma, maar om de keuzes die de partij op essentiële momenten maakt. Het gaat om volledige committent aan je werkelijke kernwaarden. GroenLinks mist de overtuiging om zich te binden, de toewijding en richting om structureel steeds te kiezen voor haar kernwaarden.

Het succes van de Duitse Groenen laat dit goed zien. Kretschmann, de eerste Groenen-premier van de deelstaat Baden-Württemberg heeft jarenlang aan zijn netwerk en aan het profiel gewerkt van de Groenen. Door een consequente koers en door op cruciale momenten zich niet te laten afleiden heeft hij een enorme geloofwaardigheid opgebouwd op de duurzame thema’s. Die geloofwaardigheid wordt niet alleen bepaald door wat je doet, maar ook door wat je laat. Die geloofwaardigheid is zo sterk dat de partij makkelijk tegen een paar stootjes kan. Iets wat bij GroenLinks ontbeert.

Een partij die zijn kernwaarden gaat uitruilen om andere successen te behalen is aan het zigzaggen. Het wordt realistische politiek genoemd maar feitelijk tracht een partij dan zowel de kool als de geit te sparen. Het profiel van de partij wordt hierdoor diffuus en onbetrouwbaar. En als de kiezer ergens een hekel aan heeft is het wel een partij die op 2 of meer paarden wed.

GroenLinks moet kiezen Omdat het profiel niet uniek is, kan de partij makkelijk uitgeruild worden door de kiezer voor een andere partij. Zo geschiedde tijdens 12 september. Het beetje Groen dat GroenLinks nog had, kon de kiezer ook halen bij de PVDA. Voor het sociale deel staat de SP als een huis en D66 heeft ook een vrijzinnige kant. Dus waarom zou de kiezer voor GroenLinks kiezen die van alles wat probeert?

GroenLinks dient duidelijke keuzes te maken en niet proberen alle opties open te houden en overal maar aan mee te werken om zodoende salonfähig te zijn. Die jas past GroenLinks niet. Zaken die er niet werkelijk toe doen als het gaat om de kernwaarden, dient GroenLinks weg te doen en na te laten. Zaken die behouden blijven behoren gesubordineerd te worden naar de kernwaarden van de partij. Als GroenLinks zich als duurzame partij wilt profileren dan behoren alle andere standpunten daar van afgeleid en ondergeschikt aan te zijn. In de slogan “is het niet ecologisch verantwoord, dan is het niet economisch verantwoord” komt dit goed tot uitdrukking.

De komende kabinetsperiode kan GroenLinks daar, vanuit een oppositionele rol, aan werken. [GroenLinks moet zich verre houden van welke vorm van regeringsdeelname dan ook!] De fractie is gereduceerd tot 4 zetels, waardoor er harde keuzes gemaakt moeten worden als het gaat om welke dossiers GroenLinks oppakt. GroenLinks dient haar duurzame strategie scherp uit te werken en de andere dossiers daarop aan te passen. Die strategie dient GroenLinks vast te houden. Niet alleen voor de komende 4 jaar, maar als structurele kern neer te zetten zoals Kretschmann heeft gedaan. GroenLinks heeft met een duidelijke duurzame strategie en een helder profiel de beste kans om haar groene plafond te doorbreken. Want die mogelijkheid is aanwezig als je beseft dat voor steeds meer burgers en ondernemers duurzaamheid belangrijk is.

Dit artikel verscheen op het weblog van Hans Groen. Volg Hans ook op Twitter