Hij kon gelukkig weer lachen, ik moest janken

Tussen twee afspraken door in Rotterdam-Kralingen even het nieuws checken. “ Varkenskop door ruit islamitische slager gegooid ” kopte de hofleverancier van het lokale Rotterdamse nieuws. Dat zal wel weer ergens in de provincie zijn, ging het als trotse Rotterdammer door me heen. Niet dat dat minder erg was geweest, zeker niet, laat dat duidelijk zijn, maar ik wil graag geloven dat ik geboren en getogen ben in het multiculturele succes dat Rotterdam heet. Nu ben ik geen koppenlezer, maar een krantenlezer, dus mijn oog viel meteen op het stukje eronder. “Bij een islamitische slagerij in Rotterdam-Kralingen.”

Meteen ben ik richting de slagerij gestoven. Ik wilde zo graag sorry zeggen tegen de slager. Sorry namens wie weet ik eigenlijk niet. “Sorry dat er zulke idioten bestaan, die de wereld waarin mijn kinderen opgroeien teruggooit naar de jaren dertig van de vorige eeuw, denk ik.” De bekrompen klootzakken die dit op hun geweten hebben, snappen niet hoezeer ze de wereld verzieken. “Pak ze!”