Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Hoe Aboutaleb zichzelf en Frénk van der Linden beschadigde

  •  
01-01-2016
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
6153 keer bekeken
  •  
RTEmagicC_frenk.jpg
'Twee gezichten' geeft nu voeding aan geruchten
De documentaire die KRO-NCRV woensdagavond uitzond over Rotterdams burgemeester Ahmed Aboutaleb heeft enorme heisa veroorzaakt. Uit alle richtingen krijgt de maker, Frénk van der Linden, van onderuit de zak. Minister Asscher spande de kroon met de tweet ”onsmakelijk privegewroet, insinuaties ketsen af. shorter Aboutaleb: heldhaftig, vastberaden, barmhartig”.
De Mediacourant liet een hele reeks andere critici aan het woord  van Barbara Barend en Marianne Zwagerman tot Jan Roos, bien étonnées de se trouver ensemble , zoals men eraan zou toevoegen tot de Franse taal uit de lijst van verplichte examenvakken werd verwijderd. 
Privé-journalistiek Kort gezegd krijgt Van der Linden het verwijt dat hij Privé-journalistiek bedrijft door te beginnen over de zelfmoord van Aboutalebs zus, over de problemen die hij heeft met de niet-islamitische levenspartners van zijn dochters en over zijn religieuze opvattingen. 
Het opvallende aan de documentaire was echter dat Van der Linden daar juist geen kans voor kreeg. Aboutaleb weerde alle pogingen om een psychologisch portret van hem te schetsen consequent af. Dat komt omdat hij een van de weinige hotemetoten in dit land is die precies weten hoe media werken. Hij is zijn eigen mannetjesmaker en ik vermoed dat het hoofd voorlichting op het Rotterdamse stadhuis – of hoe de titel van deze functionaris in eenentwintigste eeuwse newspeak ook mag luiden – een heel lastige en kritische baas aan hem heeft. Aan het begin van zijn carrière was Aboutaleb namelijk een getalenteerd nieuwsmaker bij het beginnende RTL Nieuws. Hij heeft daar het klappen van de zweep geleerd. Hoe goed weten alle kijkers naar zijn optreden bij Zomergasten. Vriendelijk maar vasthoudend nam Aboutaleb de regie in handen, terwijl interviewer Wilfried de Jong werd teruggebracht tot aangever in zijn grote show. 
Heel de mens Met Frénk van der Linden heeft Aboutaleb dat ook geprobeerd. De burgemeester van Rotterdam maakt een scherp onderscheid tussen zijn publieke persoonlijkheid en Ahmed, de huisvader. Frénk van der Linden nam een paar fragmenten in zijn documentaire op waar Aboutaleb zijn grenzen stelt: zijn relatie met Allah is privé. Dus over zijn religiieuze opvattingen wil hij niets melden. Alleen dat hij veel bidt (op een manier die voor kenners van onversneden roomse geloofspraktijken heel herkenbaar is). Hij weigert te praten over de heibel met zijn dochters en hij zwijgt over de achtergronden van die zelfmoord. Persoonlijke vrienden en familie staan Van der Linden niet te woord.
Tegelijkertijd gaf Aboutaleb Van der Linden alle ruimte om een uitvoerig beeld te schetsen van zijn publieke persoonlijkheid. Van de eerste tot de laatste dag is hij verlokt om het dan maar daarbij te laten. In dat geval was er zeker een boeiend portret uitgekomen van een interessante man, terwijl Frénk van der Linden lauweren had geoogst. Dat was denkelijk zijn eer te na. Hij probeerde toch heel de mens te schetsen en liep daarbij steeds tegen de door de mediavakman hermetisch gemetselde muren op. De documentaire is dan ook een mislukte poging om de totale Aboutaleb te schetsen en dat is de achtergrond van al die kritiek. 
Geruchten Toch heeft Ahmed Aboutaleb ondanks zijn fenomenale talent om de media te bespelen – voor de goede orde, dat is geen slechte maar juist een heel goede eigenschap –  een basisfout gemaakt. Hij heeft gezondigd tegen een belangrijk element in de geruchtentheorie. Hij heeft het oude meesterwerk van Alport en Postman niet gelezen, The Psychology of Rumor . Hoofdstelling: als mensen over een zaak te weinig geïnformeerd worden, gaan zij het door hen als psychisch onaangenaam ervaren gat met eigen speculaties invullen en die aan anderen vertellen. Zo komen de geruchten in de wereld.
Het wemelt nu al van de veronderstellingen over wat er werkelijk achter de zelfmoord van Aboutalebs zus zat en hoe dat geloof van hem precies in elkaar zit. Alport en Postman voegen nog iets aan hun hoofdstelling toe: zulke speculaties, die door gebrek aan echte informatie steeds meer geloofwaardigheid krijgen, zijn zelden prettig voor de direct betrokkene. Aboutaleb had dit kunnen voorkomen door open kaart te spelen daar waar halve waarheden anders hun eigen rol gingen spelen. Een heel sluitend argument om zijn privéleven grotendeels af te schermen gaf hij overigens niet: “Ik vind het niet erg om mijn eigen leven open te gooien maar daarmee komt ook dat van anderen  op straat  die daar een rol in spelen. Daar hebben ze niet om gevraagd.”. 
Hoe dan ook: we hebben te maken met een mislukte documentaire, die zowel de maker als de hoofdpersoon beschadigt. Aboutalebs poging om de regie in handen te nemen is mislukt. Als burgemeester van Europa’s havenstad had hij zich beter kunnen spiegelen aan stuurlieden: soms zijn wind en stroming zo krachtig, dat je er niet tegenin kunt gaan. Alleen met bijsturen kom je dan dichter bij je doel.
RTEmagicC_Han_vd_Horst-Mooiste_jaren_van_Nederland.jpg.jpg
Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)

Meer over:

opinie, media
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.