Hoe HP/De Tijd journalistiek verneukt

‘Wanneer heb je voor het laatst geneukt?’ wilde HP/De Tijd hoofdredacteur Tom Kellerhuis, weten van de politicus die hij interviewde. Nou zijn we van dat blad wel wat gewend. Een voorganger van Kellerhuis, later lijsttrekker van GeenPeil (4945 stemmen), ging er immers prat op dat hij in het huisvuil van politici grabbelde in de hoop primeurs te vinden. Dit was misschien wel net zoiets, maar dan zonder vieze vingers.

‘Wanneer heb je voor het laatst geneukt?’ Ik ken de vraag alleen maar als satire uit Jiskefet of als onderdeel van het groepsproces bij de pisbakken. Het is wat Amerikanen noemen ‘locker room talk’, waarbij het niet gaat om het antwoord, maar om de bevraagde in verlegenheid te brengen. Het is de vulgaire variant van wie het eerste met z’n ogen knippert.

Kellerhuis had hem ook niet zelf bedacht maar kreeg de vraag vorig jaar aangereikt door Hokjesman Michael Schaap in een interview met hem dat maar niet op gang kwam. Die maande hem tijdens het interview eens een leuke vraag te stellen: “Heb je nog geneukt laatst? Zoiets.”

Is het een leuke vraag? Ja, leuk in de zin van Powned-leuk, de broehaha van de lach-of-ik-schiet-humor. Is het een goede vraag? Nou nee, want de kans is groot dat het antwoord, ongeacht de inhoud, een verzinsel is. Dat is niet te controleren, een probleem waar veel seksuologische enquêtes mee worstelen. Nederlanders neuken gemiddeld vier keer per maand. Dat zegt niks over de praktijk, maar over de wens.

Toch stelt Kellerhuis de vraag. Het is hem misschien om het fact free antwoord te doen, de reactie van de geïnterviewde die er op los mag verzinnen, zoals we dat al gewend zijn van Trump. Het gaat in de media steeds vaker niet meer om de waarheid, maar om de beeldvorming, of zo je wilt; de amusementswaarde.

Al kun je je zelfs afvragen of het Kellerhuis echt om een antwoord te doen was. Het is immers ook een typische ‘kijk mij eens’-vraag zoals we die kennen van tv-interviews waar de interviewer altijd belangrijker is dan de geïnterviewde. Dat was nu ook weer het geval. Veel leden van het commentariaat hadden het over de vraag, vrijwel niemand over het antwoord.

De vraag hoort ook bij een macho-cultuur. Het gaat over permanente beschikbaarheid, over prestatie, over macht. De vraag lijkt brutaal, maar wordt in de macho-praktijk makkelijker gesteld dan ‘wanneer heb je voor het laatst teder bemind?’

En dat is een beetje het probleem met de vraag, het is geen nieuwsgierigheid maar een hang naar special effects. Voor mensen die seks graag combineren met statistieken. Met journalistiek heeft het niets te maken. Maar voor de verkoopcijfers lijkt het goed. Of, zoals vaak het geval met seks, voor de fantasie daarover.