Hoe nu? Christendemocraat wil anticonceptie afdwingen

Het extreem-rechtse denken grijpt in de Maasstad veel breder om zich heen dan binnen Leefbaar Rotterdam alleen. Dat blijkt uit een brief van B&W aan de gemeenteraad waarvan de CDA-wethouder Hugo de Jonge de grote instigator lijkt. Het college wil in Den Haag lobbyen voor een wet die wat ik kortheidshalve maar noem onwaardige vrouwen dwingt aan anticonceptie te doen. Met een spiraaltje of de prikpil. Wie zijn die onwaardige vrouwen? Dat zijn vrouwen die vanwege hun geestelijke beperking, hun drugsverslaving of hun sociale situatie volgens de gemeente niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Wie dakloos is of in de prostitutie werkt, hoort volgens het college van B&W geen kinderen te krijgen. Dat moet met de wet in de hand door de rechter kunnen worden afgedwongen. Let wel: het gaat hier dus niet alleen over vrouwen die wegens psychische problemen onder curatele staan. Lang niet. Als je uit huis bent gezet, zit je al in de gevarenzone

Over het tijdelijk steriliseren van mannen heeft de brief het niet terwijl dat toch voor de hand zou liggen omdat veel mannen in de redenering van de Rotterdamse bestuurders dan wegens dakloosheid, drugsverslaving of geestelijke beperkingen nooit een aannemelijke vader zouden kunnen zijn. Het is heel merkwaardig dat wethouder Hugo de Jonge, toch voorman van de gezinspartij bij uitstek, deze gedachte niet heeft ontwikkeld.

De kinderbescherming in Nederland kent vele feilen en veel gemeentes – door ons zo succesvolle kabinet met een belangrijk deel van de verantwoordelijkheid opgezadeld – hebben er helemaal een potje van maken. Ze beschikken over geld noch expertise genoeg om te doen wat je van een behoorlijk functionerende overheid in een van de rijkste landen ter wereld mag verwachten. Nu presenteert men als oplossing de ondermijning van een grondrecht, te weten het baren van kinderen omdat ze wel een slechte jeugd zullen krijgen en aldus zullen opgroeien voor galg en rad. Aan zulke kinderen hebben ze in de nette buurten geen behoefte. Het is kostenefficiënt om er voor te zorgen dat zij niet geboren worden.

De GGD van Rotterdam is een grote campagne begonnen om vrouwen in moeilijke omstandigheden er toe te bewegen om aan anticonceptie te doen. Dat is ongetwijfeld goede raad. Als je leven niet op orde is, kun je maar liever geen kinderen krijgen. Beter is het eerst een traject in te gaan om het leven te stabiliseren. Ongetwijfeld. Maar dwang? Voor het gemak van de samenleving maar even een grondrecht aan je laars lappen? Bij dakloze vrouwen een spiraaltje erin douwen omdat je de woningproblematiek niet op orde kunt krijgen en integendeel voorstelt juist twintigduizend betaalbare woningen af te breken?

Je voelt aan je water dat dit niet deugt, dat de aard van de problematiek een dergelijke fundamentele ingreep in de persoonlijke vrijheid van mensen niet wettigt, dat dit een noodgreep is om de gevolgen van bestuurlijke lamlendigheid te maskeren. Dat dit is het leggen van de totale schuld en verantwoordelijkheid bij weerloze vrouwen en het wassen van bestuurdershanden in onschuld. Voor wie over slachtofferdenken begint: het is juist de gemeentelijke overheid die zich hier als slachtoffer opstelt omdat zij een wet eist en regelgeving om zich te beschermen tegen een problematiek die kennelijk te groot voor haar is.

Het is verbijsterend dat onder de brief van B&W de handtekeningen prijken van de christendemocraat Hugo de Jonge en de sociaaldemocraat Ahmed Aboutaleb.