Hoe word je hoer?

Mijn nichtje is onlangs tien jaar geworden. Voor haar verjaardag wilde ze een tekenset, zodat ze net als haar tante kledingcollecties kan tekenen. Ze wil later graag modeontwerpster worden. Enerzijds beïnvloed door mij, ze kon toen ik nog aan de kunstacademie studeerde urenlang kijken naar hoe ik achter mijn naaimachine zat te ploeteren. Anderzijds beïnvloed door diverse televisieprogramma’s als Project Runway en zangeressen (lees: Lady Gaga), is ze er nu heilig van overtuigd dat modeontwerpen haar roeping is.

In kinderwalhalla Bart Smit kon ik de sectie niet zo snel vinden. Waar vroeger het tekengerei stond uitgestald lag er nu een geheel nieuwe collectie met de naam Top Model. Ik grinnikte even toen ik tussen alle lipglossjes, glitter-douchegel en make-up creatiemappen (sinds wanneer is de Bart Smit een soort Etos?) een grote portfoliomap zag liggen, maar al snel sloeg de grap van absurditeit om naar bezorgdheid.

Kinderen worden namelijk op steeds jongere leeftijd blootgesteld aan zaken waar ze zich nog helemaal niet mee bezig zouden moeten houden. Zodoende gaan ze zich steeds vroeger gedragen alsof ze volwassen zijn. En de ‘echte’ volwassenen? Die vinden het prachtig om te horen hoe hun kleine erotische liedjes van K3 meezingt (Jij mag me verslinden, Doe het heel zachtjes, Geen kreetjes en geen lachjes).

Neem nu het (inmiddels gedateerde) filmpje waarin 7-jarigen op Beyonce’s Single Ladies flink met de billen schudden. Het publiek vind de in ondergoed geklede kindjes fantastisch omdat ze ‘zo ongelooflijk goed kunnen dansen’ en gaat als bezeten te keer. Niemand schijnt het shockerend te vinden dat ieder van de meisjes zonder problemen de plek van een danseres in een stripclub had kunnen innemen. Het plaatje zou volledig kloppen en het zou niemand opvallen, ware het niet dat de meisjes zo ongelooflijk jong zijn.

De Top Model-artikelen in de Bart Smit lijken misschien van minder schadelijke aard, maar schijn bedriegt. Op de etiketten wordt aangegeven dat de producten voor kinderen van drie jaar en ouder bedoeld zijn. Kinderen vanaf drie jaar wanen zich dus al schminkend, top model. Een beroep dat geïdealiseerd is zijnde glitter en glamour, terwijl het dikwijls eet-, drank- en drugsproblemen met zich meebrengt. Afgezien nog van wat het met het zelfbeeld van de mens doet.

Dat kinderen zich op steeds jongere leeftijd als volwassenen gaan gedragen is wellicht het probleem niet. Als kind deed ik ook mee aan verkleedpartijtjes en trok ik maar al te graag de hakken van mijn moeder aan. In de huidige samenleving, die sterk is geërotiseerd, zijn deze spelletjes echter allang niet meer onschuldig.

Eigenlijk is het exact zoals de genuanceerde komediant Dave Chappelle zelf niet helemaal durft te zeggen: Just because you dress a certain way, does not make you a ho. But you sure do look like one.