Hoera, onze hond gaat dood

Onze hond hebben we Yara genoemd. Daarvoor had de zwarte schim twee andere namen, Mimi en Spriet. Yara komt uit Spanje en was mishandeld en verwaarloosd. In Spanje ging ze als Mimi door het slechte leven. Eenmaal in de opvang in Nederland werd ze tot Spriet gedoopt, vermoedelijk omdat ze trilde van angst. Bovendien was ze behoorlijk mager.

Wij wilden graag zo’n miskend dier onder onze hoede nemen, liepen op een dag door die opvang en zagen daar enkele tientallen viervoeters rondstruinen. Een van hen, een zwart behaard, kort aan de achterkant en wat langer aan de voorkant, wit befje en witte pootjes, teefje koos ons uit. Meteen was duidelijk dat dit naar liefde en geborgenheid snakkend dier de komende jaren ons maatje zou zijn. Wij namen het risico van een identiteitscrisis en veranderden Spriet in Yara.

In het begin was ze bang, erg bang. Ze blafte tegen mensen en had het niet op mannen met een bepaalde, op den duur door ons te herkennen, uitstraling, waaraan ongetwijfeld haar ervaringen onder de Spaanse zon ten grondslag lagen. Langzaam aan werd ze rustiger en ging ze de mensen weer vertrouwen.

Het geblaf werd aanzienlijk gereduceerd tot uiteindelijk zo nu en dan wat, voornamelijk speels bedoelde, luidruchtigheid. Na een klein jaartje bij ons was bezoek weer meer dan welkom en werd het meer en meer met enthousiast opstaande en heen en we er slaande staart begroet.

Maar niettemin, ze gaat dus dood. Wanneer weten we niet, ze lijkt vooralsnog niets te mankeren, maar ze voldoet aan alles dat het meer dan aannemelijk maakt dat ze de natuurwetten zal respecteren. Ze gaat dood, hoe dan ook. Ze was vijf toen ze bij ons kwam en die leeftijd is intussen verdubbeld. Dat betekent gelukkig wel dat de natuur haar en dus ook ons met haar nog een paar jaar gunt.

Natuurlijk kan ze de komende tijd ziek worden, ernstig ziek misschien zelfs en kan er een moment komen dat we de natuur een beetje willen helpen. Een spuitje voor de hond, het is een tamelijk ingeburgerd gebruik geworden en geen CDA-er of CU-er die er om maalt. Dat is raar. Sterker; grote kans dat mensen als Buma en Seegers het toejuichen als een dier uit haar lijden wordt verlost terwijl het lijden van het dier Gods wil was, althans naar Genesis. Dat van de mens juist niet.

De weg van de mens is ondoorgrondelijk.