Tot meer dan een paar voorlezingen is “Breivik ontmoet Wilders”, door Theodor Holman niet gekomen en daar zal het ook wel blijven. Wie deze week de Groene Amsterdammer koopt en kennis neemt van het gehele script, ontdekt dat de auteur een hoofdwet van het theater met voeten heeft getreden: op de planken moet wat gebeuren en het verhaal drijft het stuk. De dialoog is daaraan dienstbaar en niet omgekeerd. Wat Holman bij zijn opdrachtgevers van De Balie inleverde, is een discussie tussen twee heren. Het is een hele opgave om daar vanuit een schouwburgstoel naar te kijken zonder in slaap te vallen.