Homo No Problemo

Vandaag ga ik jullie een verhaal vertellen over: mijn ouders.

Wat ik me kan herinneren was de stelling ‘Mijn ouders zijn uit elkaar’. Iedereen ging over de streep, behalve een meisje met twee lesbische moeders. En mijn broertje en ik.

Dat was het moment dat ik dacht: ‘Wat wij hebben, dat is bijzonder’. De rest van het weekend leerde ik trouwens dat mijn broertje en ik verder eigenlijk heel normaal waren: het werd meer een psychologisch praatkamp dan dat we daadwerkelijk over onze homo-ouder gingen praten. Maar goed, dat moment dat ik níet over de streep ging is me bijgebleven.

Mijn ouders zijn niet uit elkaar, maar toch ook weer wel. Ik vergelijk het voor mezelf vaak met een pleister: die kun je er óf meteen aftrekken, of stukje bij beetje. In de meeste gevallen is er bij een scheiding sprake van het eerste, ook wanneer één van de ouders uit de kast komt. Moeders die tegen de vader zeggen: ‘Als jij met een man in bed ligt, hoef ik jou niet meer in dat van mij’. Zo niet bij mijn ouders, die de pleister er langzaam afhalen. Praten. Overleggen. Nadenken. Het laten rusten. En dan uiteindelijk een stap verder nemen in de richting die dan het meest voor de hand ligt.

Soms denk ik ook wel, ‘Jezus, trek die pleister er gewoon in één keer af’. Maar dat is niet wat mijn ouders wilden: dat m’n vader homo is betekende nog niet meteen dat ze uit elkaar gingen. Dat is af en toe nog wel gek, maar het is ook wel weer fijn. Fijn dat mijn ouders gewoon nog met elkaar omgaan, met elkaar praten en overleggen – helemaal geen vechtscheiding of vervelende ruzies. Wanneer de vriend van mijn vader langs is, praten ze met z’n drieën aan de keukentafel. Dat kan gewoon. Homo no problemo.

Kijk, die pleister, het verschilt natuurlijk per situatie hoe je die er af haalt. Ik weet ook niet wat het juiste is. Ik weet ook niet wat je zou moeten doen in dit geval. Maar wie wel? Gelukkig maar dat mijn ouders nogal langzaam aan doen met die pleister, dan hebben we in ieder geval genoeg tijd om het uit te zoeken en om er aan te wennen.