Horeca moet open met Kerstmis

Ben weer even in Spanje voor de winteroogst (mandarijnen, sinaasappelen, olijven, wiet maar voornamelijk kool). ’s Ochtends eerst even koffie in het dorpscafé, ’s middags warme lunch in het restaurant en de borrel aan het strand op het terras naar de ondergaande zon.

Hoezo horeca gesloten? In Spanje begrijpen ze dat daar de pijn niet zit. Okay, de disco’s en feestcafés waarvandaan Nederlandse jongeren ons de tweede golf hebben bezorgd, zijn allang dicht. Je moet je handen desinfecteren als je binnenkomt en mag je mondkapje pas afdoen als je zit. Al het bedienend personeel heeft een mondkapje, menukaarten zijn vervangen door QR-codes die je met je mobiele telefoon kan oproepen. Na tienen is het overal verlaten ten gevolge van de avondklok.

De horeca was goed voor 7% van de besmettingen werd er gemeld bij de tweede sluiting in oktober. Scholen bleven open, winkels verstouwden honderden mensen per dag op een paar vierkante meter. Kappers, nagelsalons, masseurs mogen gewoon door-contactberoepen. In het OV staan de gangpaden vol in het spitsuur, studenten vieren hun zuipfestijnen in hun veel te kleine studentenbehuizing maar de horeca moest dicht. Je zou haast geloven in een complot van Blauwe Knopers.

Er is ook weinig medelijden met de horecaffers. Iedereen denkt dat je met horeca veel verdient. Dat idee stamt nog uit de tijd dat je je omzet gewoon half zwart kon afromen en contant in de kluis bewaarde. In mijn tijd (met mijn zaken was ik jarenlang de grootste klant van Heineken in Rotterdam) kon dat al bijna niet meer. Dat kwam door de grootscheepse acties van de Belastingdienst, de invoering van computerkassa’s en de opkomst van plastic geld. Als je het goed doet als horecaondernemer verdien je een paar procent van je omzet als winst en daar moet je mee blijven investeren om je klanten te behouden. Je verdient maar één dag echt goed als het meezit en dat is als je je zaak verkoopt. En probeer vandaag de dag nog maar eens een zaak te verkopen.

De meeste besmettingen vinden thuis plaats, onder familie en vrienden. Het zal best uitmaken of je met mensen uit drie of zes andere huishoudens aan tafel zit. Maar we weten ook dat er achter de voordeur niet gehandhaafd kan worden en dat Kerstmis bij uitstek het feest is waar – door overmatig alcoholgebruik – de familieruzies al schreeuwend worden uitgevochten.

Ik pleit voor opening van de horeca. Ik schat de horeca-ondernemers die ik ken, als voorzichtiger en verantwoordelijker in, dan menig familiehoofd. Al is het maar omdat ze geen fikse boete willen en niet voor de derde keer willen sluiten. Want in de horeca kan wel worden gehandhaafd. Wat er allemaal achter de voordeur gaat gebeuren brengt ons zeker naar een Derde Golf.

Een minuut voor twaalf: tijd voor beleid met verstand.