Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Iemand moet het Cohen vertellen

  •  
20-02-2012
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
De keuze van Cohen om de Haagse gekte in te gaan was een misstap in zijn carrière
De Wereld Draait Door had afgelopen vrijdag als links geëngageerd programma de behoefte om het leiderschap van Job Cohen te analyseren. Een begrijpelijke keuze gezien de rel die ontstond naar aanleiding van een krantenartikel waarin Cohen en de nieuwe voorzitter Spekman samen een zwaai naar links wilde maken.
Job Cohen. Dat is geen oppositieleider volgens velen. Hij legt het kabinet geen vuur aan de schenen. Hij stottert als hij snedig moet zijn. Hij lijkt als mastodont niet in het getailleerde jasje van de huidige tijd te passen. Ook opvallend is zijn altijd licht getergde blik als een journalist hem een vraag wil stellen waar hij duidelijk geen antwoord op wil geven. Hij lijkt het spel niet leuk te vinden. Hij speelt het wel, maar meer met het rauwe plichtsbesef van een vader die zijn inmiddels volwassen zoon voor de zoveelste keer naar een afkickkliniek brengt dan met de hoop die een leider tot visionaire voorman van een wankelende ideologie maakt. Hij lijkt soms meer op zijn Bijbelse naamgenoot die net als hij lijdt onder de god die hij wil aanhangen. Overdekt met zweren zit hij zich op de resten van zijn huis af te vragen waarom dit toch allemaal nodig is.
De keuze van Cohen om de Haagse gekte in te gaan was een misstap in zijn carrière. Ook bij De Wereld Draait Door werd deze conclusie getrokken. De beste burgemeester kan de hordes camera’s en de vluchtige interruptiemicrofoon niet bespelen. Toch durft niemand te zeggen dat Cohen misschien wel weg moet. Dat het belangrijk is voor de grootste oppositiepartij om een leider te hebben die voor een camera kan spreken. En dat Cohen daar niet de juiste persoon voor is. Het leek op de pijnlijke discussie over het beëindigen van een relatie. Je weet dat het niet werkt maar wil het eigenlijk ook niet weten. En dan zoek je uitvluchten. Zo durfde Frenk van der Linden wel te zeggen dat Job Cohen niet voldoet maar krabbelde haastig terug toen Mathijs vroeg of de rel rond het artikel als brevet van onvermogen voor Cohen moest worden gezien. Nee, dat was Timmermans die zo dom was een e-mail naar 50 man te sturen, aldus Van der Linden. Dat is blijkbaar een garantie voor het uitlekken van informatie naar de media. Even voor de duidelijkheid. Een rel ontstaat niet door een lek. Wij weten van een rel door een lek. Dat van der Linden dat als oorzaak van de commotie ziet is een drogreden van de bovenste plank. Dat Cohen inderdaad het leiderschap niet heeft om die rel te sussen was verder niet relevant. Ook Prem durfde niet. Bijna liefdevol vergeleek hij het gestotter van Cohen met dat van Den Uyl tijdens de Lockheed-affaire. Omdat de partij haar ideologie kwijt is kan Cohen het ook niet helpen was de conclusie. Jan Mulder kon zijn hoop in Cohen ook niet opgeven. Mulder vond ook dat Cohen geen visie had maar vond het echte probleem dat alle mensen die dansten bij zijn aantreden nu dansen op zijn potentiële graf.  En toen kwam het. Claudia de Breij durfde wel: ‘Iemand die moet zeggen dat hij leider is, is het niet’ .Toch vond Jan Mulder vervolgens dat het probleem was dat de PvdA niet links genoeg is. Het gemurmel ging weer over tot de orde van de dag. Iedereen weet dat het mis is, maar we vinden hem zo aardig.
Dit brengt de discussie weer terug bij Spekman. Misschien moet hij het dan maar doen. Misschien kan hij naar Job Cohen communiceren dat we hem heel integer vinden, dat we een groot zwak voor hem hebben, dat hij de beste burgemeester van de hele wereld is, maar dat hij hier toch echt mee op moet houden. Het is een beetje pijnlijk om naar te kijken namelijk.

Meer over:

politiek, opinie
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.