Ik ben boos op Rutte, Pechtold en Asscher

Ik ben boos. Onder anderen op Mark Rutte, Alexander Pechtold en Lodewijk Ascher. En ik heb goede redenen om boos te zijn.

Jesse Klaver en Kathelijne Buitenweg hebben het besluit genomen om verder af te zien van de kans op regeringsdeelname. Niet omdat ze die regeringsverantwoordelijkheid niet zouden willen. Integendeel. Elke partij wil zijn idealen in de praktijk kunnen brengen. En deel uitmaken van de macht is daar heel belangrijk voor. Het is dus geen licht besluit om daarvan af te zien. Sterker nog, dan moet je verduveld goede redenen hebben. En die hebben ze.

GroenLinks is van meet af aan een waarden gedreven partij. Een duurzame wereld en opkomen voor de zwakkeren staan daarin centraal. Groen en links. Met lede ogen hebben we de Turkije-deal tot stand zien komen en vooral dat het vluchtelingenthema van de regen in de drup belandde. Dat heb je zo, als je deals maakt met een dictatuur. En al kunnen we ons vinden in het onderscheid tussen economische en oorlogsvluchtelingen, die laatste groep verdient ons mededogen en onze opvang. Zij mogen niet lijden onder een falend Europese aanpak, onder de toevloed van economische vluchtelingen. Hoe afschuwelijk is het, om je geboortegrond te moeten ontvluchten, je vrienden en familie, om het vege lijf te redden? Willen we niet klaarstaan om hen een menswaardige opvang te bieden? Omdat Fort Europa de deuren wil sluiten, omwille van de eigen gemoedsrust, sluiten we de tent? Als je dat doet, ben je vergeten welke verdragen Nederland ondertekend heeft. Ben je vergeten wat je christelijke wortels zijn. En ben je vooral vergeten wat medemenselijkheid is. Dat je dat opgeeft omwille van je eigen welvaart. Ik ben er trots op dat GroenLinks de keuze durft te maken die waarde niet op te geven.

En ja, omwille van die waarden gedreven standvastigheid geef je het deelnemen aan de macht op. Het offer dat je brengt om bij jezelf te blijven. En wat gebeurt er dan? Dan valt een premier over je heen, die al eerder heeft aangegeven geen visie te hebben. Dat hindert alleen maar tenslotte. Dus ook geen idealen of waarden. De armoede. Je krijgt verwijten van de PvdA, die en passent vergeten is dat er eerder ook fractieleden als Myrthe Hilkens de fractie gedag hebben gezegd, juist om dat vluchtelingenbeleid. En boven alles stijgt D66 uit, die durft te spreken over politieke onwil en onvermogen. Pardon? Is dat niet de Pechtold die om principiële redenen niet verder wil praten met de Christenunie? Die niet eens de verantwoordelijkheid om een poging te wagen wil aangaan omwille van het principe over de zelfbeschikking over het eigen leven? En dan verwijt je ons een principe-standpunt?

GroenLinks heeft die poging wèl gedaan. Zoals Jesse zei: niemand kan ons verwijten dat we het niet geprobeerd hebben. En zo is het. De PvdA verschuilt zich achter de uitkomst van de verkiezingen, D66 achter het zelfbeschikkingsprincipe, de VVD en CDA achter niet willen regeren met de PVV. Maar als GroenLinks een medemenselijkheidsprincipe heeft dat zij zelf ontberen zijn de rapen gaar. Kom op zeg.

Ik ben trots op dit besluit en daarmee op mijn partij. Wij vinden medemenselijkheid wèl belangrijk, ook als het ons iets kost. Dat verdient geen verwijt, maar respect.