Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Ik ben niet jouw Mocro!

  •  
07-04-2018
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
439 keer bekeken
  •  
87885107_7a09e32bf3_o

© cc-foto: Xosé Castro Roig

De Nederlandse onderwereld wordt nu gedomineerd door Nederlanders met een specifieke culturele achtergrond, maar is dat daarmee ook typisch Marokkaans gedrag? Moet het woord 'Mocro' synoniem worden voor keiharde criminelen die toevallig een Marokkaanse achtergrond hebben?
Door Raja Felgata en Fati Benkaddour
Kunnen de mainstream media (msm) het woord ‘Mocro’ verbannen uit hun vocabulaire? We begrijpen dat het wordt gebruikt om een specifieke groep aan te duiden, maar het woord is al heel lang niet meer onschuldig zoals in Ali B’s ‘Leipe Mocro Flavour’. De term geeft daarentegen nu een negatieve lading aan de hele Marokkaanse gemeenschap door een link te leggen met de harde criminele onderwereld. Een hele gemeenschap die verder weinig van doen heeft met die criminaliteit. Sterker nog: er vallen onschuldige doden binnen diezelfde gemeenschap, net als daarbuiten. En vooralsnog blijft men het woord ‘Mocro’ gebruiken, omdat ‘Mocro’ Maffia lekker allitereert, clickbaits genereert en boeken verkoopt.
We hebben Leipe Mocro Flavour allemaal een keer meegezongen met Ali, maar de wakkere Marokkaan hoeft dit woord wat ons betreft niet meer klakkeloos aan te horen. #Ophef? Jazeker. De media gebruiken deze term inmiddels te pas en te onpas, zonder echt te beseffen wat voor negatief effect het heeft op een gemeenschap die al te vaak klappen moet opvangen vanuit diezelfde msm.
‘Mocro’ was leuk back in the days , het woord was toen nieuw, fris en onschuldig van de straat. Maar sinds een paar jaar wordt het woord gelinkt aan de zware criminaliteit, waardoor het zijn onschuld heeft verloren. De Marokkaanse gemeenschap lijkt maar lijdzaam te moeten accepteren dat het wordt gekaapt door schrijvers, journalisten en opiniemakers. Terwijl het woord ‘Marokkaan’ voor velen al ingewikkeld genoeg is en een spectrum aan lastige discussies omvat over integratie, sociale ongelijkheid, racisme en beeldvorming. Daar komt nu dus het woord ‘Mocro’ bij en daar passen wij voor.
We snappen het. De Nederlandse onderwereld wordt nu gedomineerd door Nederlanders met een specifieke culturele achtergrond, maar is dat daarmee ook typisch Marokkaans gedrag? Moet het woord ‘Mocro’ synoniem worden voor keiharde criminelen die toevallig een Marokkaanse achtergrond hebben? En waarom rept niemand over criminaliteit die veelal een witte kleur of boord heeft, en meestal onzichtbaar is in het nieuws, dan wel wordt verzacht door psychische ‘omstandigheden’?
Wij vinden dat de msm bewuster moet omgaan met dit woord, of het nog liever helemaal moeten vermijden. Slachtoffers en daders binnen dit conflict hebben namelijk niet enkel en alleen de Marokkaanse nationaliteit. En waarom zou zo’n correlatie moeten worden gelegd die arbitrair is en niet op wetenschappelijk bewijs gebaseerd?
Ik scheld, dus ik ben Door iemand te labelen met het woord ‘Mocro’ beoordeel en misken je hem of haar direct. Door de kracht van het label, ontkracht je de persoon als geheel en steel je zijn of haar autonomie om een individu te zijn en het recht te worden gerespecteerd als een mens.
Het werkt ook andersom. De woordschutter associeert het Mocro-label met iets ‘negatiefs’ om zichzelf zo een sadistisch goed gevoel van superioriteit te geven. Immers, dit dualistisch model maakt door het ‘minderen’ van anderen jou direct tot een ‘meer’. Psychologisch dan. En dat is een motief voor het labelgeweld.
Om die positie van ‘meer’ te blijven behouden moet de target of choice van de woordschutters (dit keer zijn dat de Marokkanen) ook nog elke keer een nieuw label worden gegeven als het oude label (bijv. kutMarokkaan) aan kracht heeft verloren, domweg omdat het is uitgekauwd, uitgehoord of er genoeg aan is verdiend. Dan wordt er dus een ander woord verzonnen om zo de next wave van het label-geweld in te zetten.
Bij het woord Mocro zien we net als bij alle andere labels eenzelfde maatschappelijke cultivering en vervolgens de normalisering van het absurde. Pogingen om deze Mocro-mania aan de kaak te stellen met een tegengeluid worden daarbij structureel – in de msm – vermeden, dan wel afgedaan als: belachelijk, overtrokken, irreëel, een nietszeggende mening of een excuus voor het gewilde slachtofferschap. Het recht op vrijheid van meningsuiting wordt meer dan eens ingezet om zelfs bij wet te concluderen dat het labelgeweld een basisrecht is en wel om de gebruiker bestaansrecht te geven: ik scheld, dus ik besta.
Waarom is het label ‘ Mocro’ schadelijk? Net als alle negatieve labels moet je het label vastpinnen op iemands huid, anders blijft het niet zitten. Iets dat de huid penetreert noemt men in de medische wereld een trauma. Dat is niet toevallig. We ontlenen onze bestaansrecht ook aan de (psychologische) veiligheid om ons heen. En constant geprikt, gepest en ontkend worden is zeer schadelijk voor de psychische gezondheid, vooral als je een opgroeiend kind bent dat de negatieve labels niet kan afwijzen en ze daarom dus internaliseert. Zo ontstaan er bij het kind innerlijke conflicten en psychische pijn. Of je nu onbewust of bewust labelt, of dat je je er niet tegen uitspreekt, je doet er aan mee en bent daarmee ook verantwoordelijk voor dit psychische geweld.
Als Marokkaanse Nederlanders in het publieke domein willen wij daarom een oproep doen aan ieder andere wakkere Marokkaan om het woord ‘Mocro’ voortaan te boycotten. Simpelweg omdat we niet meer accepteren dat dit woord als een soort geuzennaam wordt gebruikt, noch als een zwaard van Damocles boven ons hoofd hangt, en dat wij de titel als een zwaar blok maar met ons moeten meeslepen en maar voor lief moeten nemen, alleen omdat de media doodleuk een boektitel blijven herhalen zodra er iets in zekere drugskringen gebeurt.
Wij zijn zelf gestopt met dit woord te gebruiken, ook als gimmick of grappige duiding, omdat we teveel respect hebben voor onze gemeenschap en de Marokkanen die elke dag opstaan om constructieve bijdragen te leveren aan deze samenleving. Een samenleving waarin om ‘minder minder’ wordt geroepen en waar de negatieve beeldvorming rond onze gemeenschap verder wordt uitgediept door ‘Mocro’ in de beeldvorming te normaliseren en te demoniseren door de link met criminaliteit te leggen.
Wij halen daarbij kracht en inspiratie uit de zwarte gemeenschap die strijdbaar is als het gaat om het N-woord en daar trekken wij ook lering uit. Namelijk door te stoppen met het woord ‘Mocro’ te gebruiken. Stoppen met het criminaliseren van een gemeenschap die geen associatie heeft en wil hebben met de criminele onderwereld. Stoppen met het normaliseren van het woord in de msm en stoppen met het woord te gebruiken als Marokkaanse Nederlander.
We begrijpen dat de context van het N-woord anders is, de geschiedenis laat dit zien. Maar wij willen NU voorkomen dat wij straks de geschiedenisboeken ingaan als ‘Mocro’s’ en dat de enige associatie die het oproept verderf is en dat wij als gemeenschap dit stempel moeten dragen van deze opportunistische media-terminologie. De luchtigheid van Leipe Mocro Flavour is verdwenen mensen; bij dit woord denken we nu alleen nog maar aan de maffia en de dood in zijn afschuwelijkste vormen.
Wij doen daarom een oproep aan onze fellow anti-Mocro’s om deze term uit hun vocabulaire te verbannen en zo een sociaal statement te maken. En we dagen msm uit om bij een volgend crimineel feit eens een kop te bedenken zonder het woord Mocro. Ik ben niet jouw Mocro!
Raja Felgata – journalist Fati Benkaddour – psychotraumatherapeut
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.