'Ik hoor blijkbaar niet in zo'n auto te rijden'

“‘Ik heb het gevoel dat ze mij in de gaten houden vanwege mijn huidskleur”, vertelde mijn buurjongen. Heftig om te horen zo op een maandagochtend op weg naar college. ‘Waarom denk je dat?’, vroeg ik hem nieuwsgierig

Hij vertelde mij dat hij bijna dagelijks in aanraking komt met de politie zonder de wet overtreden te hebben. Dat klonk onrechtvaardig en niet logisch dus ik vroeg verder. Ik vroeg hem één moment te noemen waarop dit gebeurde en een waslijst volgde:

Aangehouden vanwege huidskleur ‘Vorige week zaterdag stond ik met mijn vrienden voor mijn eigen deur te chillen en dat was blijkbaar verdacht. Gisteren werd ik tijdens het fietsen om mijn ID gevraagd omdat ik mij op een opvallend tijdstip op een opvallende plaats begaf. Heb eindelijk een goede baan en er is mij een lease-auto aangeboden. Sinds ik die heb, word ik regelmatig aangehouden. Ik hoor blijkbaar niet in zo’n auto te rijden. 

Ik voelde de ogen in mijn rug prikken terwijl ik een kadootje uitzocht voor mijn vriendin. Voordat ik het wist stond de politie achter me. Ik zag op tv dat een jongeman werd misbruikt omdat hij demonstreerde. Hij uitte zijn mening en die van vele anderen die niet durven spreken. Als ik al zo behandeld word zonder de wet te overtreden, kan ik het mij niet veroorloven om een foutje te begaan.’

Twee werelden Als ik dit deel met mijn vriend Klaas lijkt het wel alsof wij in twee werelden leven. Hij kan zich niet vinden in deze realiteit. Wat ik beschrijf is in strijd met de wet dus kan het toch niet waar zijn? Mijn goedlachse buurjongen deelde de angst die achter zijn lach schuilt. De angst om gezien te worden als crimineel. Hij lacht altijd vriendelijk om mij gerust te stellen. Vrijwaring van angst? Vrij verwarrend.